Wilhelm Reich (1897 - 1967)
Silvio Gesell (1862 -1930)
O καλός μου φίλος και συνεργάτης Αντώνης Αναπλιώτης μου έκανε την χάρη να μου ανοίξει τα μάτια και να μπορέσω επιτέλους να πρωτοαντικρύσω και να κάνω τα πρώτα δειλά βήματα προσέγγισης, με την δική του καθοδήγηση, στους σημαντικούς αυτούς επιστήμονες ,οι οποίοι είναι ξεχωριστοί για τον ανατρεπτικό τους λόγο, την πρωτοποριακή τους έρευνα και την καταδίωξη - περιθωριοποίηση από την επιστημονική κοινότητα.
Τα γραπτά τους, όσα γλύτωσαν από την μισαλλόδοξο κατατρεγμό και το θάψιμο άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια και να ανακαλύπτονται από φωτεινά μυαλά της αμφισβήτησης και της προόδου της δεκαετίας του 1960 -1970 (της τελευταίας περιόδου αναλαμπής της ευρωπαϊκής διανόησης πριν από την άνευ όρων υποταγή στον νεοφιλελευθερισμό και την παγκοσμιοποίηση).
Μολονότι οι φωστήρες αυτοί έζησαν κοινές δεκαετίες, μάλλον δεν είχαν αναπτύξει προσωπικές επαφές η επιστημονική επικοινωνία. Η όλη τους όμως πορεία στο πανεπιστημιακό στερέωμα καθώς και οι δοκιμασίες που τους επιφύλλασε η μοίρα παρουσιάζουν πολλά κοινά σημεία. Είναι οι εκφραστές ενός "Zeitgeist" το οποίο τώρα ανακαλύπτεται και του οποίου εάν τελικά οι κοινωνι- κές ηθικές και πνευματικές εκφάνσεις είχαν βρεί τότε γόνιμο έδαφος , σήμερα και η οργόνη θα μας ζωοποιούσε, και θα αγαπούσαμε συνειδητά το φυσικό μας περιβάλλον, και τα παιδιά μας θα μεγαλώναμε χωρίς να τσιμεντώνουμε μέσα τους την χαρακτηρολογική τους θωράκιση.
Ο Βίκτωρ Schauberger ήταν αυστριακός δασοφύλακας, o οποίος εξελίχθηκε στον πιό σημαντικό φυσιοδίφη του 20ου αιώνα. Ξεκινώντας από της βαθιάς επιστημονικής ανάλυσης παρατηρήσεις του σχετικά με τον τρόπο που λειτουργούσαν οι ροές του νερού στη φύση διατύπωσε την επαναστατική υδροδυναμική θεωρία παραγω- γής ενέργειας από στροβιλισμό με τις "μηχανές ενδόρρηξης"(implosion engines) . Οι δημοσιεύσεις και οι ομιλίες του σε συνδυασμό με τον παρορ- μητικό και ασυμβίβαστο του χρακτήρα προκάλεσαν την αντίδραση κιι τον φθόνο του επιστημονικού κατεστημένου, το οποίο αδυνα- τούσε να αντιληφθεί ότι η συντονισμένη προσπάθεια υλοποίησης των ρηξικέλευθων θεωριών με τις οποίες ήθελε να αλλάξει τον κόσμο πιθανόν να μας είχαν αποτρέψει από το περιβαλλοντολογικό αδιέξοδο στο οποίο έχουμε περιέλθει..
Ο Βίκτωρ Schauberger έπαθε γεροντική παράνοια σε ηλικία 73 ετών ,και πέθανε "ξεχασμένος" το 1958,στο Linz της Αυστρίας.
Για τον Βίλχελμ Ραϊχ υπάρχει αρκετή πληροφόρηση στα Ελληνικά (ένα εμπεριστατωμένο βιογραφικό του από την ιστοσελίδα της "Νέας Ακρόπολης") αλλά πολλά από τα βιβλία του εξακολουθούν να είναι δυσεύρετα η διατίθενται μεταχειρισμένα από ιδιωτικές συλλογές. Τελείως εξαφανισμένο είναι " H Βιοπάθεια του καρκίνου"(εκδόθηκε από την εταιρεία ΑΚΜΩΝ), θεωρείται τόσο επίκαιρο όσο ποτέ, αφού , όπως λένε οι ειδικοί , φέρνει τα πάνω κάτω όσον αφορά την αντιμετώπιση του καρκίνου (ίσως ο κ. Αρανίτσης να μπορέσει να αφιερώσει κάποιο ένθετο στην κυριακάτικη "Ε" ). Η ομοσπονδιακή επιτροπή φαρμάκων και τροφίμων των Η.Π.Α (FDA) τον καταδίωξε ανηλεώς (σε εκτέλεση ποιών άνωθεν εντολών άραγε ;;) και προσήχθη σε δίκη. Ο παρο- ξυσμός του δικαστηρίου επιβάλλει την απαγόρευση οποιασδήποτε αναφοράς αφ΄εξής στην κοσμική αυτή αιθερική διάχυτη ενέργεια και την συνέχιση του ερευνητι- κού έργου πάνω στις εφαρμογές της. Δεν έχει ξαναγίνει στην απονομή της διακιοσύνης να κατα- δικάζεται κάποιος, όχι γιατί υπέκλεψε κάποιο αϋλο αγαθό η σφετερίσθηκε την ιδέα κάποιου τρίτου , αλλά γιατί δούλεψε και προήγαγε το δικό του δημιούργημα. Επρεπε λοιπόν να ανακοπεί με την κάθειρξη η πορεία της διάνοιας που αντιπρόσωπευε ο Ράιχ σε ανακαλύψεις και τεχνολογίες που πιθανόν να οδηγούσαν στην ανατροπή του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου. Η συγκλονιστική επενέργεια των νέων μεθόδων ανάλυσης και εφαρμογής ήταν της ίδιας βαρύτητας και μοναδικό- τητας με την ανατροπή του γεωκεντρικού συστήματος από τον Giordano Bruno. Η επιστήμη και η ανθρωπότητα οφείλει να αναγνωρίσει και στους δύο τον ρόλο των πρωτομαρτύρων της.
Η ανθρώπινη μισαλλαδοξία σε όλες τις διεστραμένες της εκφάνσεις δεν γνωρίζει καμιά αναστολή, την παραμικρή αιδώ. Οι επικριτές του έφθασαν στο σημείο να τον κατηγορήσουν ακόμη και για εφαψία, αφού στην θεραπευτική του αγωγή για την απομάκρυνση της "συναισθηματικής πανούκλας " χρησιμοποιούσε μαλάξεις και με την άμεσηαυτή σωματική επαφή άπεφόρτιζε τον νευρωτικό η απαθή ασθενή.
Από όπου και εάν πέρασε θεωρήθηκε επικίνδυνο και "παιγμένο" άτομο. Οταν για να αποφύγει την μανία των ναζί κατέφυγε στην Oσλο, μια από τις συνεργάτιδες του ανέπτυξε σχέση με τον Willy Brandt, ο οποίος ωσαύτως ήταν πρόσφυγας στην Σκανδιναβία μετά το 1936. Ακόμη και αυτός ο μετέπειτα λαμπρός ευρωπαίος ηγέτης δεν μπόρεσε να αποφύγει το ολίσθημα του αποτρόπαιου χαρακτηρισμού, ότι τελικά πάει... τρελλάθηκε (στα αποπνημονεύματα του αφιερώνει αρκετές σελίδες στην ερευνητική του συμβολή, χωρίς να τον εγωμιάζει τηρώντας μεγάλη απόσταση ασφαλείας).
Η νήμα της ζωής του Βίλχελμ Ράιχ κόπηκε την 3η Νοεμβρίου του 1957 στην φυλακή , τρισήμισυ χρόνια μετά την καταδίκη του.
O οικονομολόγος αυτός σαν να είχε προβλέψει τον κίνδυνο εκφυλισμού και αποδόμησης του κοινωνικοικονομικού ιστού από τον μηχανισμό των επιτοκίων ( με νεοπλασίες τύπου spread και cds ) που αδυνατεί λόγω της υπερπροσφοράς ρευστότητας και αδυναμίας επίτευξης ρυθμών ανάπτυξης στον ευρωπαϊκή ήπειρο να εξισορροπήσει την φρενήρη δημιουργία λογιστικού ηλεκτρονικού χρήματος από το εκδοτικό χρηματοπιστωτικό ίδρυμα των HΠΑ . Ο κανονιστικός και αυτορυθμιζόμενος μηχανισμός της πολιτικής τιμών αμοιβών και επιτοκίων , ο οποίος αποσκοπούσε στην βελτιστοποίηση και την επίτευξη μακροικονομικής ισορροπίας θεωρήθηκε από τους νεοφιλελεύθερους μονεταριστές ντεμοντέ και μπήκε στο χρονοντούλαπο.
To πείραμα του Woergl
** Για τους γερμανομαθείς παραθέτω τα links πρώτου μέρους και του δεύτερου μέρους
της μαγνητοσκοπημένης διάλεξης του καθηγητή Bernd Senf στο Βερολίνο την 12.02.2005 με θέμα (Wilhelm Reich, Viktor Schauberger, Silvio Gesell) ελεύθερη ροή ενεργείας- μεθοδολογία απεμπλοκής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου