Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

To πρόβλημα της λογιστικής δημιουργίας χρήματος

Ο γερμανός  καθηγητής oικονομικών επιστημών  Bernd  Senf σπούδασε  πολιτική  οικονομία  στο Βερολίνο (Freie Universitaet Berlin)  και  συνέγραψε το 1972 την διατριβή του με θέμα του ασυμβίβαστου της  οικονομικής  δεοντολογίας  με  την  κοινωνική συμπεριφορά  και την επίδραση σ' αυτήν του υποσυνειδήτου.  Συνέπεσε  η αρχή  της επιστημονικής  του  σταδιοδρομίας  με την ίδρυση το 1971  του οικονομικού πανεπιστημίου  στο Βερολίνο, στο οποίο εδίδαξε μέχρι το 2009, οπότε και συναξιοδοτήθηκε.
Ο Βernd  Senf  θεωρήθηκε αιρετικός (και πολλοί τον θεωρούν  ακόμη  και σήμερα), καθ' όσον  επέκρινε  τον αποκλεισμό των ευρημάτων  της ψυχανάλυσης  από την διατύπωση  των σύγχρονων οικονομικών θεωριών και την εφαρμογή των αντίστοιχων προς αυτές μοντέλων ανάπτυξης. Ξέθαψε βαθιά  καταχωμένες από το κατεστημένο και διάνοιξε ατραπούς επικοινωνίας προς  τις προσεγγίσεις  άλλων επιστημόνων   του πρώτου ημίσεος του 20ου  αιώνα , όπως  ο σύγχρονος μάρτυρας  Βίλχελμ Ράϊχ, ο ιδιοφυής Βίκτωρ Σαούμπεργκερ ο κοσμοπολίτης οικονομολόγος και επιχειρηματίας   Σίλβιο Γκεζέλ (Silvio Gesell), στου οποίου την οικονομική θεωρία   στηρίχθηκε   το καταστατικό για το κύρος  της  ως επιστήμης   δημιούργημα του Τζών Μαϊναρντ Κέϊνς.

Toν Απρίλιο του 2009, μεσούσης  της  "κρίσεως" στις  αναπτυγμένες  αγορές  ο Senf  δημοσίευσε  το άρθρο του "Bankgeheimis Geldschoepfung" ( το τραπεζικό επτασφράγιστο μυστικό της  δημιουργίας  χρήματος).

Αξίζει  να παραθέσω  μερικά  αποσπάσματα:

" Tα  μελανά  σημεία του  χρηματοπιστωτικού μας  συστήματος  συνοψίζονται  στα  εξής  δύο βασικά σημεία :
  • την  δομή  και  την  καταλυτική   (καταστροφική) δυναμική των επιτοκίων.
  • την   δημιουργία  χρήματος  (τόσο με την εκτύπωση  χαρτονομισμάτων όσο και λογιστικές  εγγραφές της στιγμής) από το τίποτα . Στα εκδοτικά  ιδρύματα η τις  κεντρικές τράπεζες ,όσες εκ των οποίων δεν έχουν ήδη  μερικώς ιδιωτικοποιηθεί έχουν πάρει το πάνω  χέρι πρώην μεγαλοστελέχη  η εκπρόσωποι συμφερόντων των τραπεζιτών(1).    
Τα συσσωρευμένα   χρέη   τόσο  στον ιδιωτικό όσο και τον κρατικό  τομέα   αναπτύσσουν  την καταστροφική δυναμική καρκινικών κυττάρων. Τα  υγιή  κύτταρα  (κατασκευές- βιομηχανικός εξοπλισμός -εμπορεύματα - υπηρεσίες) του παραγωγικού ιστού δεν  μπορούν να  ανταποκριθούν στην αδηφάγα επέλαση  των καρκινικών  των οποίων η τοξικότητα είναι καταλυτική λόγω του μηχανισμού των επιτοκίων. Ακόμη   και   στην  φαινομενικά αθώα  περίπτωση ενός  ομολογιακό δανείου  100  EUR με κουπόνι  5%   απαιτούνται   στον χρονικό ορίζοντα 15 ετίας  τοκοχρεωλύσια  συνολικής αξίας  200 EUR.
Oι κεφαλαιούχοι αποζητούν  μεγαλύτερες  αποδόσεις  του 5%.  Δεν  μπορούν  να περιμένουν   15 χρόνια. Επιζητούν μεγαλύτερη απόδοση. Κατακλύζονται οι αγορές με  αμοιβαία  κεφάλαια - hedge funds και παράγωγα  Δημιουργείται  η  δεξαμενή της  κερδοσκοπικής  ρευστότητας  της οποίας  η υπερχείλιση η  καταστρέφει  η  ενεχειρίαζει  την πραγματική οικονομία  στους πιστωτές της.
Από που  προέρχονται τα  ιλλιγιώδους ύψους χρηματικά ποσά τα οποία τροφοδοτούν τις φούσκες;;
Kαι  στον αντίποδα που  βρίσκονται πάλι τα  τεράστια ποσά  για τις ασπίδες προστασίας και τα bailout;;
O τρόπος  δημιουργίας ρευστότητας και οι μηχανισμοί  μόχλευσης αποτελούν επτασφράγιστο  μυστικό που αφορά  ενα  πολύ μικρό κύκλο μυημένων   του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης, των οποίων όμως οι επιπτώσεις  έχουν οδηγήσει  εκατοντάδες εκταμμύρια   πολιτών στην μέγγενη της εξάρτησης .

Ο πρώτος  διδάξας - Η Τράπεζα της  Αγγλίας
Ουσιαστικά  επρόκειτο  για ιδιωτική τράπεζα που ιδρύθηκε  το 1694 από τον William Patterson, στην οποία δόθηκε το προνόμιο από τον βασιληά Williams III, να τυπώνει και να θέτει σε κυκλοφορία  χαρτονομίσματα τα οποία έφεραν την  προσωπογραφία του βασιληά και την υπογραφή του, προσδίδοντας έτσι κύρος φερεγγυότητας. Τα καλύμματα της τράπεζας ήταν απόθεμα  χρυσού έναντι μετοχών  που εξεδόθσαν. Η ανάπτυξη  της  αγγλικής  αυτοκρατορίας βασίσθηκε  εν μέρει  σε δανεικά  από ιδιωτικά τράπεζα στην οποία είχε  εκχωρήσει το δικαίωμα να την δανείζει  με  επαχθείς όρους.
Για να ανταποκριθεί στην  εξυπηρέτηση του διογκούμενου χρέους  ο βασιληάς λογοδοτούσε   στους πιστωτές του.  Για περίπου 250  χρόνια  κράτησε το παιχνίδι   αυτό που οδήγησε  στην βιομηχανική ανάπτυξη   αλλά  και την δημιουργία   των πλουτοκρατών οι οποίοι  είχαν  εκμαιεύσει  τεράστιες περιουσίες όταν τελικά το 1948  κρατικοποιήθηκε   η τράπεζα με απόλυτη μυστικότητα και αδιαφανείς διαδικασίες  (η σχετική νομοθετική ρύθμιση έγινε με μια προσθήκη σε άσχετο πος  ψήφιση νομοσχέδιο που αφορούσε " ρυθμιστικό πλαίσιο  για φορτία πλοίων")

Ενας από τους λίγους υποψιασμένους υπήρξε ο μέγας  Γιόχαν  Βόλφγκανκγ φον Γκαίτε. . Στο έργο του "Φάουστ ΙΙ " ο  Μεφιστοφελής   μυεί  τον  Δρ. Φάουστ στην διαδικασία δημιουργίας χρήματος  από την κεντρική τράπεζα  και τον παροτρύνει να προσπαθήσει  να πείσει  τον Kάϊζερ  να την εφαρμόσει.

Προξενεί  εντύπωση ότι   πολλοί λαμπροί  επιστήμονες έχουν επιστήσει   την προσοχή  στην αθέατη πλευρά  του συστήματος.   Κανείς απ΄αυτούς δεν έτυχε  παγκόσμιας προβολής, οπως  αυτή έχει καθιερωθεί  με την απονομή βραβείων Νόμπελ. Για  την οικονομία  ειδικά για την βράβευση αποφαίνεται η σουηδική κεντρική τράπεζα και όχι το ίδρυμα. η οποία διέπετο   από το ίδιο καθεστώς όπως η αγγλική. Αυτοί δώσανε  στο χαρτονόμισμα τη μεγαλύτερη  δυνατή  εγγύηση ονομάζοντας το κορώνα. 

Για το  καθεστώς   της  Fed λόγω και του ότι η ίδρυση της   δεν  είναι τόσο μακρινή υπάρχει περισσότερη  ενημέρωση και  έρευνα . Πάντως  ελλοχεύει  ο κίνδυνος   για κάθε  αντικειμενικό   ερευνητή  οι  απόψεις  και τα επιχείρηματα του  να  απαξιωθούν ευθύς εξ' αρχής σαν αποκύημα  νοσερής   συνωμοσολογίας . Στο Jekyll  Island  που  διατυπώθηκαν  οι αρχές λειτουργίας της οι μεγαλοτραπεζίτες και αντιπρόσωποι  της οικονομικής ολιγαρχίας είχαν αμφιεσθεί  σαν  κυνηγοί  αγριόπαπιας  για  να παραπλανήσουν  μερικούς  περίεργους  δημοσιογράφους. Το νομοσχέδιο (Federal reserve act)  κατατέθηκε  για ψήφιση παραμονές Χριστουγέννων του 1913,όταν  τα αντανακλαστικά στο κογκρέσσο  ήταν αμβλυμένα λόγω ης  εορταστικής ατμόσφαιρας.(2)

Χρονικά συμπίπτει  και η έναρξη  είσπραξης   φόρου εισοδήματος ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί  η ομοσπονδιακή κυβέρνηση στην καταβολή  των τόκων  για τα ομόλογα   τα  οποία της  αγόραζε η Fed. Ετσι άρχισε  η  μετακύλιση  του  κόστους ανάπτυξης  και  της  γενναιόδωρης ανταμοιβής  των κεφαλαιούχων στην πλατιά βάση των πολιτών  Είναι χαρακτηριστικό  ότι  για  την φορολογία   αυτή δεν υπήρξε νομοθετική ρύθμιση....."
______________________________________________________________________________ 
Σχόλια:
(1)  στις ελάχιστες  περιπτώσεις  πρόκειται περί προσώπων  με σημαίνουσα μετοχική συμμετοχή.  Η σύνθεση των  τραπεζών είναι πολυμετοχική. Τραπεζίτες  μπορούν να θεωρηθούν τα  μέλη διοικητικών  συμβουλίων  που  εκπροσωπούν συνάμα τα  συμφέροντα  cluster  μεγαλομετόχων (funds, ασφαλιστικά ταμεία)
(2) Στα πλαίσια  μιας  συναρπαστικής διάλεξης του καθηγητή  Ρίτσαρντ  Βολφ στην ΑΣΟΕΕ την 27/06/2010 γίνεται   συγκεκριμένη αναφορά   για το πρωτοφανή    αυτή   μεθόδευση. 

Στην σημερινή  εποχή  βέβαια  το   αμερικάνικο δημόσιο  χρέος  έχει πάρει τέτοιες  τρομακτικές  διαστάσεις, ώστε  η νέα  έκδοση ομολόγων δεν έχει καμμιά  πλέον επίδραση  στα  πραγματικά μεγέθη και  τις  λειτουργίες, Πρόκειται    για  ασθενή  ο οποίος  βρίσκεται   στα πρόθυρα της  πολυοργανικής  ανεπάρκειας. 
Το  2009 διεσώθηκαν μεταξύ των άλλων οι  αμερικανοί  κολοσσοί της Citibank,  AIG  και της  GM  με  λογιστικές συμψηφιστικές  εικονικές  εγγραφές  κρατικής  κεφαλαιακής  ενίσχυσης έναντι   των τεραστίων  ζημιών  τις  οποίες  παραγματικά υπέστησαν μικρομέτοχοι ασφαλιστικά ταμεία και λοιποί πιστωτές. Τώρα  η Citibank εγγράφει πάλι κέρδη, το ίδιο και  η GM.  Επιλεκτική  ιδιωτικοποίηση το επόμενο  βήμα??  Μπορεί  ν'   αρχίσει  να  αγοράζει  ο  Steve Jobs;;

                                                           O EΛIKOΠTEΡAKIAΣ

Ο  Ben  Bernake σε δράση. Ρε  μεγάλε  δεν παίρνεις  κανένα  jet  νάρθεις  και στην Ελλαδίτσα!!!
_____________________________________________________________________________
    Στην συνέχεια ο καθηγητής  Bernd Senf προτείνει  την  καταστατική συνταγματική της πρωτογενούς   χρηματικής κυκλοφορίας  ως  του τέταρτου πυλώνα  εξουσίας:
    Γίνεται αναφορά   στην  δημιουργία  χρήματος   στα  πλαίσια της πιστωτικής  πολιτικής των εμπορικών τραπεζών (3):
    "O  συσχετισμός της  νομισματικής βάσης  προς  την συνολική προσφορά χρήματος τείνει  να ταυτίζεται   με την ιστορική αναλογία της  διαθέσιμης   αξίας  χρυσών νομισμάτων προς  χαρτονομίσματα.
    Υπάρχουν  δύο μηχανισμοί  οι οποίοι θέτουν  φραγή στην ανεξέλεγκτο  φούσκωμα  των ισολογισμών   των τραπεζών  από τις  εγγραφές  δανείων και απαιτήσεων (4): το ύψος των υποχρεωτικών καταθέσεων των εμπορικών τραπεζών  στην κεντρική καθώς  και η   δέσμευση  εκ μέρους των εμπορικών τραπεζών να τηρούν σχολαστικά τον  δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας. Kαθοριστικό  ρόλο  για  τον συντονισμό της  δράσης  των κεντρικών τραπεζών παίζει ένας  άλλος άγνωστος Χ, η τράπεζα  διεθνών διακανονισμών  -  Bannk for international settlements (BIZ)  στην Βασιλεία. Αυτή είναι που έχει  διατυπώσει  το νέο πλαίσο συμμόρφφωσης  για  τις  εμπορικές  τράπεζες  (Basel III)........
    _____________________________________________________________________
    Σχόλια:
    (3)Γιά όποιον  ενδιαφέρεται   για  περισσσότερη τεκμηρίωση και  μαθηματική ανάδειξη  της επίδρασης του πολλαπλασιαστή  βοηθάει πολύ  η  κατατοπιστική  μελέτη  του  καθηγητή κ.Αθανάσιου Παπαδόπουλου:"Noμισματική θεωρία και πολιτική"  (σελ.95-126).
    (4) Πρόκειται  για  θαλασσοδάνεια , γιατί   και να θέλουν  να ανταποκριθούν οι  χρεώστες  και  να ισοσκελισθούν  δούναι  και λαβείν  δεν φτάνει με τίποτα η  αξία των  υποκείμενων  περιουσιακών  στοιχείων.
    Είναι  τρομακτικό...  Το παγκόσμιο  τραπεζικό σύστημα  με όλα τα πραμάγαζα του , και με τον εναγκαλισμό και  θηλασμό από τα πλούσια ελέη  και του  πολιτικού συστήματος,  μπόρεσε στις  δύο τελευταίες  δεκαετίες να αποκομίσει τεράστια κέρδη από  δάνεια  και τιτλοποιήσεις απαιτήσεων  με μια τεράστεια  φούσκα,   με μόχλευση  που  υπολογίζεται  ξεπερνούσε κατά πολύ το 1:10.
    Mε τις  χρηματιστηριακές κρίσεις  και όλως ιδιαιτέρως την τελευταία  κρίση των subprime επιτύχθηκε   μια εκτόνωση  που  συμπαρέσυρε    στην  οικονομική αφαίμαξη τους μικροκαταθέτες, τους μικρομετόχους  και τα ασφαλιστικά ταμεία..
    Τώρα  απομένει στην οικονομική  ολιγαρχία  η υλοποίηση  της τελευταίας  φάσης της απολλοτρίωσης περιουσιών και συνειδήσεων στην αλληλουχία ( δανειοδότηση - ανάπτυξη - υπερχρέωση - αναδιάρθρωση ) ως  αντίδραση στο διαφαινόμενο αδιέξοδο  και  για να αποσοβηθεί  η πλήρης  κατάρρευση τους.


    ΠΟΥΘΕΝΑ  ΟΠΟΥ   ΚΑΙ    ΝΑ   ΞΕΦΥΛΛΗΣΑ (ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ)  ΔΕΝ  ΒΡΗΚΑ  ΚΑΠΟΙΑ  ΕΝΔΕΙΞΗ  ΟΤΙ    ΤΟ ΔΝΤ ΠΑΙΖΕΙ  ΚΑΠΟΙΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ  ΡΟΛΟ.  Η  ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ  ΒΡΙΘΕΙ  ΑΠΟ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΥΣ  ΚΑΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ.  ΟΛΟΙ   ΑΥΤΟΙ  ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ  ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΕΝΑ  ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΠΟΥ  ΕΙΧΕ  ΞΕΜΕΙΝΕΙ ΑΠΟ ΠΕΛΑΤΕΣ...........

    Το  βιντεάκι   αυτό   μας  αφήνει  άναυδους!!!

    Δεν υπάρχουν σχόλια:

    Δημοσίευση σχολίου