Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

Αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα..

Moυ τα έστειλε ο εκλεκτός φίλος, Αντώνης Αναπλιώτης...

 Τα αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα είναι πνευματώδη και διδακτικά.  Μας  χαρίζουν το γέλιο αλλά εκφράζουν και το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα στην  πιο χαριτωμένη μορφή του.     

Είπε κάποιος στον Αρίστιππο ότι η Λαΐδα δεν τον αγαπά, αλλά   προσποιείται ότι τον αγαπά. Ο Αρίστιππος απάντησε:    «Ούτε το κρασί ή το ψάρι με αγαπούν, εγώ όμως τα απολαμβάνω».  

Ο Διογένης βλέποντας κάποιον να δείχνει ερωτευμένος με μια πλούσια  γριά, είπε:   «Σ' αυτήν δεν κάρφωσε τα μάτια του, αλλά τα δόντια του».       
   
Επαινούσαν τον Αντισθένη κακοί άνθρωποι. Ο φιλόσοφος αναρωτήθηκε:  «Μήπως έκανα κάτι κακό;».       

 Ένας άντρας είπε στην ερωτομανή γυναίκα του:   «Τι θέλεις να κάνουμε, να φάμε ή να κάνουμε έρωτα». Εκείνη του είπε:  «Ό,τι θέλεις, ψωμί πάντως δεν έχουμε».       

Είπε κάποιος στον Διογένη:  «Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία».  Και ο φιλόσοφος απάντησε:      «Κι εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους». 

Κάποτε είδε βρώμικα λουτρά ο Διογένης και διατύπωσε την απορία του:   «Αυτοί που λούζονται εδώ, που πάνε μετά να καθαριστούν;».     

 Όταν είδε ο Διογένης έναν αδέξιο τοξότη, στάθηκε κοντά στον στόχο  λέγοντας:  «Είναι ο μόνος τρόπος για να μη με χτυπήσει».    
  
Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της εποχής εξετάζει το μάτι μιας κοπέλας. Ο Διογένης τον βλέπει. Ξέρει ο Διογένης ότι ο Διδύμων είναι τύπος      ερωτίλος, κοινώς γυναικάς. Και του λέγει «Πρόσεξε Διδύμωνα, μήπως  εξετάζοντας τον οφθαλμό, φθείρεις την κόρην».      

Επαινούσαν μερικοί μπροστά στον Άγη τους Ηλείους, γιατί ήταν πολύ  δίκαιοι κριτές στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ο Άγης ρώτησε με απορία: - Και είναι τόσο σπουδαίο το ότι οι Ηλείοι μια φορά στα τέσσερα  χρόνια γίνονται δίκαιοι;     
   
 Ένας πατέρας ζήτησε από τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιο του. Ο  φιλόσοφος ζήτησε αμοιβή 500 δραχμές. Ο πατέρας θεώρησε υπερβολικό το ποσό. -«Με τόσαχρήματα», είπε, «θα μπορούσα να αγοράσω ένα ζώο».  -«Αγόρασε», είπε ο Αρίστιππος, «κι έτσι θα έχεις δύο».       

 Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη απο ένα άγαλμα. Όταν τον ρώτησαν γιατί      κάνει κάτι τέτοιο απάντησε: - Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι απο την αναισθησία των  ανθρώπων.       
       
Παρακινούσαν τον Φίλιππο τον Μακεδόνα να εξορίσει κάποιον που τον  κακολογούσε. Ο Φίλιππος απάντησε: - Δεν είστε καλά!! Θέλετε να τον στείλω να με κατηγορεί και σ’ άλλα μέρη;     
 
Καλοτύχιζε κάποιος τον Αριστοτέλη επειδή είχε μαθητή τον Μ. Αλέξανδρο. Ο φιλόσοφος αντέστρεψε την πρόταση:  - Εκείνον να καλοτυχίζετε γιατί είχε δάσκαλο τον Αριστοτέλη.      

Ένας φαλακρός έβριζε τον Διογένη. Ο φιλόσοφος γύρισε και του είπε: «Δεν σου ανταποδίδω τις βρισιές, αλλά θα ήθελα να πω ένα "μπράβο"  στις  τρίχες σου, γιατί απαλλάχτηκαν από ένα κακορίζικο κεφάλι».  

Ρώτησε κάποιος τον Αντισθένη τι είδους γυναίκα θα ήταν κατάλληλη για γάμο. Ο φιλόσοφος του είπε:    «Το πράγμα είναι δύσκολο. Αν παντρευτείς ωραία, θα την έχεις με άλλους κοινή, αν άσχημη, θα είναι σαν να σου επέβαλαν ποινή».   

Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης από κάποιον ότι μερικοί τον έβριζαν. Ο   φιλόσοφος απάντησε: «Καθόλου δεν με νοιάζει. Όταν είμαι απών, δέχομαι  ακόμα και να με μαστιγώνουν».        

Πηγή: Αρχαία Ελληνικά Ανέκδοτα - Εκδόσεις Σαββάλα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου