AΝΑΓΓΕΛΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΥΨΗΛΑΝΤΗ

ΛΗΜΜΑ ΑΠΟ  TO

ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΟ ΤΕΥΧΟΣ ΕΠΙ ΤΗ 150 ΕΠΙΤΗΡΙΔΙ της ΦΙΛΙΚΗΣ  ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

ΕΚΔΟΣΙΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ 1964

'Εν Βιέννη τη 5 Φεβρ,/24 Ιαν. 1828

Φίλτατε αδελφέ Δημήτριε.

Νέος κτύπος κατετάραξε τάς ψυχάς ημών. Ο αυτάδελφος ημών Αλέξανδρος, ούτος αεί­μνηστος πατήρ ημών καί φίλος, ως ουδείς άλλος, εν διαστήματι τριών λεπτών τη 19η Ιανουαρίου Π.Στ. ετελεύτησε και απήλθεν εις τας αιωνίους μονάς. Το τέλος του ήτον αγγελικώτατον, ως τα πάθη του μαρτυρικώτατα. Δια προσταγής του εκρατήσαμεν την καρδίαν του δια την πατρίδα, το οποίον καί εκτελέσαμεν, εν ταυτώ όμως εβαλσαμώθη και το σώμα του, οπού αν ή πατρίς θελήσει , να ενταφιάση καί αυτό εν καιρώ τω προσήκοντι, να εκτελέσωμεν. Μακαρία η μνήμη του.

Δεν ηξεύρω, φίλε, αν ή σεβαστή ημών μήτηρ θα ημπορέση να άνθέξη εις μίαν τοιαύτην θλιβεράν άγγελίαν, εγράψαμεν πλέον τω Γρηγοράσκω, οποίον τρόπον πρέπει να εξακολούθηση προς αυτήν.

Ημείς κατά το παρόν περιμένομεν την απολύτρωσίν μας εκ των στάτων της Άουστρίας, και καλήν άντάμωσιν. Υγίαινε. Άσπάζοντάς σε μυριάκις μετά δακρύων, μένω

                                                                                     Ολος πρόθυμος
                                                                 φίλος καί αδελφός δυστυχέστατος
                            
                                                                                     Νίκος
 

Φίλτατε αδελφέ Δημήτριε.

Καγώ, πλήρης θερμών δακρύων, δέν λείπω να σοι αναγγείλω αυτήν την θλιβεράν είδησιν, ότι ό αγαπητός ημών Αλέξανδρος, αυτός ο αείμνηστος πατήρ ημών καί φίλος, ετελεύτησε και απήλθεν εις τάς αιωνίους μονάς. Αυτός έγινε μάρτυς της δυστυχισμένης καί φιλτάτης πατρίδος μας, καί ως καλός χριστιανός εχτέλεσεν όλα τα πνευματικά του χρέη.

Το σώμα αυτού του αειμνήστου μακαρίτου ανοίχθη έμπροσθεν εις τον φίλον μας Λασσάνην και οι ιατροί είπαν ότι ήτον αδύνατον να βαστάξη περισσότερον και η καρδία του ήτον τόσον πει­ραγμένη, οπού έγινε διπλή απ' οτι είναι είς κάθε θνητόν.

Εκτός τούτου και άλλα πολλά μέρη του σώματος ητον καταπειραγμένα, μ' όλον τοϋτο το εβαλσάμωσαν και η καρδία του εβάλθη εις ένα κουτί, δια να μετακομισθούν με καιρόν εις την δυστυ-χισμένην καί φιλτάτην πατρίδαν μας.

Φίλτατε αδελφέ, έγραφον τον αδελφόν Γρηγόριον, ότι αυτή ή μεγαλωτάτη δυστυχία πρέπει να φανερψθή με μεγάλην προσοχήν εις την σεβαστήν μας μητέραν, καί ελπίζω εις τον άγιον Θεόν να ανθέξη.

Υγίαινε φίλτατε αδελφέ προς παρηγορίαν ημών καί μένω όλος πρόθυμος
                                              Ό Γεώργιος




(ΓΑΚ, Κ. 22β, 16)