Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Nα τους ξεπληρώσουμε με το ίδιο νόμισμα

Ορύονται , ο σακάτης , ήμαρτον  Θεέ μου, και η υστερικιά, ότι  η ενίσχυση  του ταμείου για τους  τεμπέληδες και αχαϊρευτους, θα  έθετε  σε κίνδυνο την παραγωγική τους  μηχανή και θα  την έριχνε  βορά στο αδηφάγο τέρας  του πηθωρισμού. Υπαινίσσονται ότι είναι άδικο και ανεπίτρεπτο να βοηθηθεί ο νότος με την  επαχθή φορολογία του περιούσιου λαού. Λες  και αυτοί δεν δανείζονται   με  2,5% εκδίδοντας  τα ομόλογα τους. Οι λογιστικές   εγγραφές   συμψηφισμού διαρκούν  μόλις  ένα τέταρτο της ώρας και  διεκπεραιώνονται  από  υπαλληλίσκους   σε κάποιο   γραφείο του  δικού τους ΟΔΔΗΧ. Χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι.

Ας δούμε   τι πρακτικές  εφάρμοζαν, οι πρόγονοι τους.

" Ηταν  η  27η  Απριλίου  1941.

Την ίδια μέρα το απόγευμα νωρίς,  με την παρέα κατεβήκαμε στο κέντρο. Από ομόνοια μέχρι Σύνταγμα, Σταδίου και Πανεπιστημίου.

Τα ζαχαροπλαστεία γεμάτα Γερμανούς. Αξιωματικοί με ωραίες στολές και παράσημα, με περίστροφα στη ζωστήρα. Σιδερωμένοι, γυαλισμένοι.

Τρώγαν  τρεις τρεις, πέντε πέντε τις πάστες  με διπλούς  καφέδες και διπλά κονιάκ. Και πλήρωναν αμέσως. Πλήρωναν με μάρκα.

Στρατιώτες καθαροί, ξυρισμένοι,  με τα περίστροφα στη ζωστήρα. Τρώγαν, πίναν, τρώγαν, πίναν  χωρίς φασαρία, συστηματικά, με τάξη, νέα τάξη.  Και πλήρωναν αμέσως. Με μάρκα. Κατοχικά μάρκα. Μάρκα του στρατού κατοχής. Οχι με μάρκα Γερμανίας.

Λέγανε πως μαζί με τα θωρακισμένα, από τα πρώτα είχε μπεί και το όχημα που "έκοβε" μάρκα. Εκοβε μάρκα συνέχεια, ασταμάτητα. Και πλήρωναν οι στρατιώτες με τα περίστροφα στη ζωστήρα.

Δεν άρπαζαν, δεν λεηλατούσαν, δεν έκλεβαν. Ηταν πολιτισμένοι. Πλήρωναν. Πλήρωναν με καλοτυπωμένα , φρεσκοτυπωμένα μάρκα   κατοχής.

Με χαρτιά χρωματιστά και χοντροκομμένες φιγούρες.

Στο  "Πικαντίλυ"  το ζαχαροπλαστείο πολυτελείας,  τρώγανε  κάτι αξιωματικοί αεροπόροι. Με παράσημα.  Κάνα δύο με τον γερμανικό  σιδερένιο σταυρό στο λαιμό. Την πιό μεγάλη διάκριση. Και περίστροφα στη ζωστήρα.

Και αυτοί τρώγανε  τρεις τρεις, τέσσερις τέσσερις πάστες  και πίναν καφέδες και κονιάκ απανωτά.

Ενας πιτσιρίκος δίπλα μας, δεν θα ήταν ούτε δέκα χρονών, τους  κοίταζε με ανοιχτό στόμα. Γύρισε σε μια στιγμή και λέει στον πατέρα του: "Καλέ μπαμπά....αυτοί τρώνε...τρώνε σαν άνθρωποι...."

Eτσι έσπασε μέσα μου ο θρύλος του γερμανού στρατιώτη.

Ανθρωποι είναι κι αυτοί.  Τρώνε......"



Απόσπασμα  παό το βιβλίο του  Π.Μ. Μηχαηλίδη 
ΑΓΑΘΟΥΠΟΛΕΩΣ  7   Μικρές ιστορίες από την μεγάλη Κατοχή
Βιλιοπωλείον της "ΕΣΤΙΑΣ"  Ι.Δ. ΚΟΛΛΑΡΟΥ κ Σια  ΑΕ   Πρώτη έκδοση 1991


Διατυπώνονται  πλέον  και  σ' αυτήν ακόμη την  Γερμανία   απόψεις  από έγκυρα  στόματα  για   την  πρακτική  των  Γερμανών .



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου