Dr. James DeMeo - o βροχοποιός

Παρά το γεγονός ότι έχουν μικρό κύρος στην επιστημονική κοινότητα,   οι ιδέες του Βίλχελμ Ράϊχ μεταλαμπαδεύτηκαν  από ένα  αριθμό αφοσιωμένων οπαδών, των οποίων ηγείτο ο ιατρός Elsworth F. Baker, ιδρυτής του Αμερικανικού Κολεγίου Οργονομίας ( The American College of Orgonomy ), και ο Δρ. James DeMeo  του Βιοφυσικού Ερευνητικού Εργαστηρίου Οργόνης ( The Orgone Biophysical Research Laboratory, Inc ., ) στο Ashland του Oregon. Οι διάδοχοι του Baker (πέθανε το 1985) και ο DeMeo  συνεχίζουν να υπερασπίζονται τόσο τον Ράιχ, σαν επιστήμονα, οσο και την οργονομία.

Το βιβλίο Saharasia του James DeMeo είναι η μεγαλύτερη και η πλέον βαθειά επιστημονική μελέτη στην ανθρώπινη συμπεριφορά και την κοινωνική βία σε ολόκληρο τον πλανήτη που έχει γίνει ποτέ. Τα ευρήματα τα οποία συνοψίζονται στο βιβλίο καλύπτουν ολόκληρο τον πλανήτη, από την πρώιμη προϊστορία έως τους μοντέρνους καιρούς, ενσωματώνοντας σε παγκόσμιους χάρτες μια πλήρη σάρωση του προτύπου ερευνητικών δεδομένων από τα πεδία της αρχαιολογίας και της ιστορίας.
Η σύνοψη  περιεχομένων του βιβλίου

Πολύ  σημαντικό έργο απίστευτης αποτελεσματικότητας και καινοφανούς  προσφοράς  στην προσπάθεια για  αποκατάσταση   της  λειτουργίας  της  φύσης   σε άγονες  και  ερημικές  ελλείψει βροχής, περιοχές της  γης  έχει  συντελεσθεί από την ομάδα του James DeMeo. H οργόνη είχε πλέον αναλυθεί  στο ατομικό επίπεδο σαν ρυθμιστικός παράγοντας   της ανθρώπινης  (και σεξουαλικής) εξισορρόπησης   σε αντιδιαστολή με   την  φροϋδική  αντίληψη ,  και ο Ράϊχ   είχε  αρχίσει στην δεκαετία του 1950 να την διακρίνει  σαν την ζωτική  συμπαντική   ενέργεια η οποία  διέπει  τον θαυμαστό μηχανισμό αυτοαποκατάστασης και αυτοθεραπείας των  φυσικών  φαινομένων και κάθε  φυσικής λειτουργίας. Η  γή (γαία) (γάϊα σε ερασμική προφορά  όπως καθιερώθηκε αργότερα και από τον James Lovelock)  θεωρείται από τον Ράϊχ  ότι περιβάλλεται από την συνάμα διαχεόμενη σ' αυτήν κοσμική  ζωτική ενέργεια.  Είναι  πρωτοφανές  και απορίας  άξιον,  πως  οι  δύο  ξεχωριστοί, περιφρονημένοι από το σύστημα  επιστήμονες , ο Βίλχελμ Ράϊχ και ο Βίκτωρ  Σαουμπέργκερ, χωρίς να γνωρίζονται  καν μεταξύ τους   είχαν  διατυπώσει  την  κοινή αρχή, ότι η φύση φαίνεται να επιλέγει  σπειροειδή μορφή κίνησης  και τα παράγωγα της έχουν μορφή δίνης, γεγονός που ισχύει τόσο στον μακρόκοσμο (γαλαξίας)  στον μεσόκοσμο (κυκλώνες χαμηλών βαρομετρικών πιέσεων) και  στον μικρόκοσμο (μόριο DNΑ).  Kατά τον Ράιχ εάν η  ελικοειδής, με μορφή δίνης κυκλική ατμοσφαιρική  ενέργεια  ανασχεθεί  και εγκλωβισθεί από διαταραχές  του γήινου  μαγνητικού πεδίου και  των  υψηλών τιμών ραδιενέργειας , η διαταραχή της νεφέλωσης  και της  βροχόπτωσης  είναι πολύ πιθανή. Στην σημερινή εποχή το φαινόμενο αυτό μπορεί να  ενταθεί  από την υπέρβαση  των κρισίμων  κατά περίπτωση ορίων  από την αιθαλομίχλη καθώς  τις πιο πρόσφατες πηγές ακτινοβολίας , όπως είναι τα κινητά , οι ηλεκτρονικές  συσκευές  κλπ. Ο Ράϊχ κατασκεύασε τον "νεφενεργοποιητή" (cloudbuster), μια συσκευή βασισμένη στις ιδιότητες της οργονικής ενέργειας,  που κατάφερνε να απορροφά την τοξικότητα από την ατμόσφαιρα επαναφέροντας την αυτορρύθμισή της, με αποτέλεσμα έτσι τη δημιουργία και τη ρύθμιση των βροχοπτώσεων. Ο DeMeo τελειοποίησε τις  συσκευές  αυτές, οι οποίες εκτός  από τους   σωλήνες εκτόξευσης , οι οποίοι  διοχετεύουν  στην ατμόσφαιρα   τα πακέτα  της ενέργειας, περιλαμβάνουν  και μια δεξαμενή  φρέσκου νερού.   Το μεγάλο  μυστικό   είναι  η κατασκευή της  δεξαμενής, οι  σωλήνες μεταλλικοί  και χάλκινοι, ο σχηματισμός  των  δινών.  Ξεφυλλίζοντας  το βιβλίο "Φυσικές  μορφές της   ζωντανής  ενέργειας" του Κάλουμ Κόουτς  (που υπάρχει στα Ελληνικά  από τις  εκδόσεις  ΡΕΩ)  στην σ. 209  απεικονίζεται η αρχή λειτουργίας   "του ενεργειακού κανονιού" του Βίκτωρος Σαουμπέργκερ,  που περιγράφει   την δυναμική ροής του ποταμού . " Καθώς  η δίνη πλησιάζει το αβαθές πέρασμα , η ροή κατασιγάζει, το νερό θερμαίνεται ελαφρώς στη ρηχή κοίτη του ποταμού και αρχίζει να εναποθέτει  το φορτίο των ιχνοστοιχείων  και θρεπτικών συστατικών,  ενώ ταυτόχρονα, πριν την εκκίνηση της δινικής περιστροφής προς την αντίθετη κατεύθυνση, ακτινοβολεί στο περιβάλλον το συσσωρευμένο φορτίο της καθαρής ζωοποιητικής  ενέργειας (παρόμοιας με την οργόνη του Βίλχελμ Ράϊχ), κατά μήκος ενός επιπέδου καθέτου προς την διέυθυυνση της ροής) ".
O γερμανός καθηγητής Dr. Bernd Senf  έχει  καταγράψει  την διαδικασία   και τα στάδια της πρωτοφανούς μετεωρολογικής αυτής  επέμβασης (εν είδει "βελονισμού του ουρανού") του  DeMeo  στην Ναμίμπια το 1993  και στην Ερυθραία  το 1994 -1999 σε   φωτογραφίες  και  video.   To  πιό πρόσφατο  πειστήριο  για   την  επιτυχία  της μεθόδου  προέρχεται από  τον αλγερινής καταγωγής και  γερμανικής  πανεπιστημιακής παιδείας, επιστήμονα μηχανικό, Dr. Madjid Abdelaziz, ο οποίος  έφερε σε πέρας το poject  αναζωογόνησης  έκτασης της ερήμου, που του ανέθεσε  η Αλγερινή  κυβέρνηση, την περίοδο 2004-2009. Παρακολουθείστε   την συνέντευξη του   στο  ελβετικό  κανάλι  "Alpenfernsehen" και θα μείνετε άναυδοι. Δεν πρόκειται  για κόλπο, δεν  είναι  οπτική απάτη, είναι  ένα μοναδικό  επίτευγμα, στον αντίποδα   της θλιβερής  καταδικαστικής   για  την ανθρωπότητα πραγματικότητας της εφαρμογής  του   διατροφικού κώδικα και του  εφαλτικού σεναρίου των   ψεκασμών.




 

 

Eυρωπαϊκό χιούμορ

.....μερικές από τις, πιο σεμνές γελοιογραφίες που κυκλοφορούν στον Ευρωπαϊκό Τύπο και απεικονίζουν με χιούμορ

το Ελληνικό δημοσιονομικό πρόβλημα…

Ιερή γεωμετρία και εσωτερισμός

Η γεωμετρία, λέει ο Σωκράτης  στην Πολιτεία του Πλάτωνα, αναγκάζει την ψυχή να αντικρίσει την ουσία των όντων. Ελκει την ψυχή προς την αλήθεια και αναπτύσσσει το φιλοσοφικό εκείνο πνεύμα που εξυψώνει  τα βλέμματα προς τα ανώτερα πράγματα.
Οι Αιγύπτιοι υπήρξαν αναμφίβολα οι πρωτεργάτες που προσέδωσαν στην γεωμετρία  την επιστημονική της διάσταση. Ο Ηρόδοτος παραδίσει ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χάρις στις γεωμετρικές τους γνώσεις  μπορούσαν να αποκαθιστούν τα όρια των κτημάτων τους μετα τις ετλησιες πλυμμήρες του Νείλου.

Ο Πρόκλος υποστηρίζει, ότο ο Πυθαγόρας απέσπασε την γεωμετρία από τα εμπειρικά μέτρα των χωρομετρών , μετατρέποντας  την σε ορθολογική διδασκαλία.
Το " Αεί ο Θεός (προφανώς ο Απόλλωνας) ο Μέγας  γεωμετρεί"  του Πλάτωνα  και το "Μηδείς αγεωμέτρητος εισίτω" που ήταν γραμμένο στην είσοδο της Ακαδημίας του, υποστηρίζουν την άποψη, ότι τα πυθαγόρεια μαθηματικά  σε συνδυασμό με τα γεωμετρικά σχήματα επιδιώκουν την αναζήτηση των θείων αρχών  και την αναγωγή στις ανώτερες αιτίες. Ολα τα στοιχεία του κόσμου, σύμφωνα πάντα με τους Πυθαγορείους, διέπονταν τελικά από τον λόγο, την  αρμονία και τον αριθμό. Η αναλογία έτσι σε ένα γεωμετρικό σχήμα, μια μουσική κλίμακα η μια μαθηματική ακολουθία  δεν είναι παρά μια αρμονική σχέση  ανάμεσα στα μέρη και το όλον.

O Eυκλείδης  ο διασημότερος των γεωμετρών  έζησε  την εποχή του Πτολεμαίου Σωτήρος βασιλέα της Αιγύπτου (323-285 π.Χ.).  Ο Πτολεμαίος επέλεξε  για πρωτεύουσα της περιοχής του την Αλεξάνδρεια, λίγα μόνο μίλια από τις εκβολές του ποταμού Νείλου και γύρω στα 300 π.Χ.  άνοιξε τις πόρτες του περίφημου πανεπιστημίου. Ανάμεσα στους μελετητές που κλήθηκαν να επανδρώσουν το νέο ίδρυμα ήταν και ο μαθηματικός Ευκλείδης, που πιθανότατα υπήρξε μαθητής της ακαδημίας του Πλάτωνα στην Αθήνα. Συνέγραψε πλείστα έργα, από τα οποία το μνημειώδες είναι τα "Στοιχεία" αποτελούμενο  από δεκατρία βιβλία, εκ των οποίων τα τέσσερα πρώτα και το έκτο  πραγματεύονται την επίπεδη γεωμετρία, το έβδομο όγδοο και ένατο είναι καθαρά  αριθμητικά το δε δέκατ περιέχει θεωρία ασύμμετρων γεωμετρικών μεγεθών. Τα υπόλοιπα τρία βιβλία αφορούν την γεωμετρία των στερεών. Ο αγαπητός μου δάσκαλος Μιχάλης Κουγιούλης με εξέπληξε όταν  μου  διατύπωσε την άποψη, ότι με μοναδική εξαίρεση τη Βίβλο καμία άλλη εργασία δεν χρησιμοποιήθηκε, μελετήθηκε  η εκδόθηκε τόσο πολύ.
Η γεωμετρία  του Ευκλείδη προσέδωσε στις γεωμετρικές μορφές μια συμβολική αποκαλυπτική διάσταση η οποία με τον καιρό κατέστη μυητική, της οποίας τα θεωρήματα εφαρμόζονται ιδιαίτερα σήμερα από πολλούς στοχαστές και επιστήμονες στην εξήγηση των πλέον συσκόλων θεμάτων της μεταφυσικής και της οντολογίας.
Μια άλλη σπουδαία πλευρά  της ιερής γεωμετρίας, που αποτελεί αντικείμενο ενδελεχούς έρευνας  για τον προικισμένο ερευνητή είναι τα μαθηματικά της ομορφιάς. Πραγματικά οι αρχαίοι Ελληνες κατάλαβαν πρώτοι, ότι η ομορφιά  είναι η σωστή διαίρεση και αναλογία των αντιθέτων και ότι η αρμονική διαίρεση δεν υποδηλώνει απαραίτητα την ισότητα και την συμμετρία. Με άλλα λόγια  δεν πρόκειται περί μιας στείρας στατικής διχοτόμησης  αλλά της επίτευξης  μιας δυναμικής ισορροπίας δύο αρμονικών, άνισων μερών. Μόνο φιλόσοσφοι και μαθηματικοί  μπορούσαν να συλλάβουν μια τέτοια ιδέα και να συζεύξουν με πραγματική τάξη τα δύο άκρα. Ετσι οι Πυθαγόρειοι οδηγήθηκαν στην ανακάλυψη της  "χρυσής τομής", η οποία  μαθηματικά ορίζεται στα "Στοιχεία" του Ευκλείδη ως η τομή ενός δοθέντος ευθύγραμμου τμήματος  σε μέσο και άκρο λόγο.

Ας υποθέσουμε ότι θέλουμε να χωρίσουμε  ένα ευθύγραμμο τμήμασε δύο άνισα μέρη, κατά τρόπο ώστε η αναλογία του συνολικού του μήκους προς το μήκος του μςγαλύτερου μέρους να ισούται  με την αναλογία του μήκους του μεγαλύτερου μέρους προς το μήκος του μικρότερου. Στο σχήμα μας δηλαδή θέλουμε  ο λόγος ΑΓ δια ΑΒ  να ισούται  με τον λόγο ΑΒ  δια ΒΓ.  Η τομή στο Β, η " χρυσή τομή" δηλαδή, είναι εκείνη η οποία επιτυγχάνει το αποτ΄λεσμα αυτό, και στην μοναδική αυτή χρυσή τομή ο λόγος ΑΓ/ΑΒ και ΑΒ/ΒΓ ισούται πάντοτε (ανεξάρτητα  φυσικά από τα μήκη των εκάστοτε ευθύγραμμων τμημάτων) με 1,6180.....δηλαδή με το φ. Αποτελεί ένα άρρητο αριθμό, δηλαδή ένα αριθμό που δεν μπορεί να εκφρασθεί ως κλάσμα δύο ακέραιων αριθμών. Ορίζεται επόσης ως ο αριθμός που ισούται με τον δικό του  αντίστροφο αριθμό συν ένα : φ = 1/φ + 1.

Υπάρχουν όμως και άλλοι διαφορετικοί τρόποι μέσω των οποίων το φ δεν ορίζεται, αλλά προκύπτει από τα μαθηματικά. Ο πιόγνωστός από αυτούς  είναι η λγόμενη ακολουθία του Fibonacci, από το όνομα του ιταλού μαθηματικού Leonardo Fibonacci, ο οποίος την πρωτοπεριέγραψε στο βιβλίο του  "Liber Abici" που εξέδωσε το 1202. Το βιβλίο γραμμένο στα λατινικά περιγράφει με λεπτομέρεια τους μαθηματικούς κανόνες που σήμερα διδάσκονται στο δημοτικό για τις αριθμητικές πράξεις.
Η ακολουθία των αριθμών Fibonacci ορίζεται απλά ως μια σειρά αριθμών, ο καθένας εκ των οποίων προκύπτει από το άθροισμα  των δύο προηγουμένων του. Δηλαδή το 5 ισούται  με 2+3, το 8 με 3+5, το 13 με 5+8....Η αναλογία  κάθε  ζεύγους διαδοχικών τιμών της σειράς αυτής τείνει  με όλο και μεγαλύτερη ακρίβεια προς την αποκαλούμενη χρυσή τομή.

Για άλλη μια φορά  αποδεικνύεται, ότι το "τυχαίο"  δεν υπάρχει και ότι με τη λέξη αυτή θα χαρακτηρίζαμε απλά μια κατάσταση της οποίας  αγνοούμε τους νόμους που την διέπουν.  Τα φυτά  δεν γνωρίζουν για την ακολουθία Fibonacci, απλά μεγαλώνουν με τον πιό πρόσφοροα και αποδοτικό τρόπο. Ομως η ακολουθία κάνει την εμφάνιση της  στην διάταξη των φύλλων γύρω από το μισχο. Εμφανίζεται επίσης στην ανάπτυξη των βελόνων αρκετών ειδών ελάτου, καθώς επίσης και στην διάταξη των πετάλων στις μαργαρίτες και τα ηλιοτρόπια. Στην περίπτωση  του φυλλώματος μπορεί  να σχετίζεται  με την μεγιστοποίηση του χώρου που είναι διαθέσιμος  για την ανάπτυξη κ'αθε φύλλου  σε σχέση με την έκθεση  στην ηλιακή ακτινοβολία.  Το ηλιοτρόπιο έχει 21 σπείρες στην κορυφή που στρέφονται προς την μια κατεύθυνση  και 34 που στρέφονται προς την άλλη. Το κουκουνάρι του πεύκου αντιπροσωπεύει μια κατάσταση "ισορροπημένης ανισορροπίας". Η φαινομενική του συμμετρία είναι ταυτόχρονα και δυσ-συμμετρία, αφού από αριστερά προς τα δεξιά , περιλαμβάνει πέντε σπείρες που κατέρχονται και οκτώ σπείρες που ανέρχονται. Η φύση προφανώς  δεν προσπαθεί να χρησιμοποιήσει  την ακολουθία Fibonacci, αυτή εμφανίζεται ως δευτερεύον αποτέλεσμα  μιας πολύ βαθύτερης φυσικής διαδικασίας.

Η χρυσή τομή, επίσης γνωστή ως "θεία αναλογία"  συναντάται  με εκπληκτική ποκιλότητα σε φυσικές δομές καθώς και σε έργα τέχνης  και αρχιτεκτονικής, όπου η αναλογία των  αξόνων  προσεγγίζει το 1,618 και βιώνεται ως αισθητικά ευχάριστη.Διέπει πράγματι  την παγόσμια διαχρονική αιώνια αρμονία, τον παγκόσμιο ρυθμό. Μπορούν να αναφερθούν επιγραμματικά :

Το  φ  και οι πλανήτες (νόμος του Bode)

Το φ,  η Ελλάδα  και  τα μνημεία ( γεωμετρική συμμετρία των ιερών της αραχαιότητας). Τα ιερά σχηματίζουν γιγανταία τρίγωνα  στην γή της Ελλάδας, των οποίων οι πλευρές έχουν λόγους που προκύπτουν  από αριθμητικές, γεωμετρικές η αρμονικές αναλογίες).

Το φ και η Ελληνική γλώσσα (λεξαριθμητική αξία του αρχαίου Ελληνικού αλαφαβήτου).

Στο μεταίχμιο του μεσαίωνα προς την αναγέννηση ιδιαίτερα  στην  ναοδομία  των  επαγγελματιών  λιθοξόων  τεκτόνων, οι αναλογίες, οι συμμετρίες σε μια κατασκευή δεν μπορούν  να παρατηρηθούν πάντα άμεσα. Η παρουσία  της χρυσής τομής , των λόγων 5:3, 8:5, της τετραγωνικής ρίζας του 2, του κύκλου και ισόπλευρου τριγώνου κρύβονται έντεχνα από το μάτι του αμύητου παρατηρητή, ο οποίος εν τούτοις εκστασιάζεται.  Οπως επισημαίνει ο Kenneth Clark, για τον άνθρωπο του μεσαίωνα η γεωμετρία ήταν μια θεία δραστηριότητα. Συνηθισμένο θέμα ζωγραφικής στο μεσαίωνα αποτελεί η απεικόνιση του Θεού να κρατά διαβήτη.

H χρυσή τομή στην τέχνη της αναγέννησης (Luca Pacioli, Leonardo da Vinci). Πολλοί καλλιτέχνες της αναγέννησης έκαναν χρήση του ορογωνίου χρυσής τομής, στο οποίο οι πλευρές του ακολουθούν την θεία αναλογία. (η μεγάλη πλευρά τους  είναι  1.618 φορές μακρύτερη από την μικρή πλευρά του). Παραδείγματα  του τρόπου με τον οποίο ο Da Vinci χρησιμοποίησε το ορθογώνιο χρυσής τομής αποτελούν ο  Βιτρούβιος άνδρας , η Μona Lisa, o Mυστικός Δείπνος.



Η θεία αναλογία και το ανθρώπινο σώμα : Συντονισμός των κοιλιών της ανθρώπινης καρδιάς - Εάν το μήκος του χεριού από τον καρπό και κάτω έχει τιμή 1, τότε το συνολικό μήκος καρπού+αντιβραχίου  έχει τιμή περίπου 1,6180. - Παρόμοια η αναλογία του μήκους από τον ώμο μέχρι τον αγκώνα  προς το μήκος από τον ακώνα ώς τις άκρες των δακτύλων έχει την  τιμή  1: φ.

Η θεία αναλογία και η  αρχιτεκτονική (Πυραμίδες, Παρθενών, Λε Κορμπιζιέ).

Η θεία αναλογία και μουσική (Claude Debussy,  Bela Bartok, Wolfgang Amadeus Mozart, Ιάνης Ξενάκης).

Επίσης στην σύγχρονη εποχή στις πιο απρόσμενες εκφάνσεις: στην κινηματογραφική οθόνη, τις καρτ ποστάλ, στις  φωτογραφίες, τα πρόσωπα των top models.

Oποιος κατφέρει να αποκρυπτογραφήσει τα μαθηματικά της αρμονίας δεν μπορεί να μην καταπιασθεί και με την μουσική, η οποία και υπήρξε  η πρώτη από τις ιερές τέχνες, που εντύπωσε στην δομή της τους παγκόσμιους αριθμητικούς λόγους της αρμονίας.

Ο Ιάμβλιχος μας αναφέρει στην δοξογραφική του αφήγηση, ότι ο Πυθαγόρας, περνώντας μπροστά από ενα σιδηρουργείο και ακούγοντας τις σφυριές πάνω στο αμόνι, αναγνώρισε τις τρείς συμφωνίες τετάρτης πέμπτης και ογδόης.  Πρώτος ο Πυθαγόρας, φέρνοντας  σε αντιστοιχία τους ήχους με αριθμητικές σχέσεις, άρα προσδιορίζοντας ένα φαινόμενο ιδιαίτερα  ποιοτικό εκ πρώτης όψεως, όπως η αρμονία, συγκρότησε την μαθηματική θεωρία που είναι η βάση της δυτικής μουσικής.
Η μουσική στους αρχαίους δεν είχε αποκλειστικό σκοπό την  διασκέδαση,  όπως  συμβαίνει  ως επί το πλείστον σήμερα, αλλά τον εξευγενισμό και χρησίμευε  ως  εργαλείο συνοδευτικό και  συμπληρωματικό στην πλατωνική περιαγωγή της ψυχής, η οποία έπερεπε να συντονισθεί με την ουράνια αρμονία , τηης οποίας  όφειλε να αποτελεί μέρος.

Η ιερή γεωμετρία θεωρείται από πολλούς σύγχρονους ερευνητές η συμβολική, "ερμητική" εκδοχή της γεωμετρίας. Πολλοί εσωτεριστές που είναι συνάμα τελειοποιημένοι γεωμέτρες, πιστεύουν, ότι ο δισδιάστατος  χώρος της ευκλείδιας γεωμετρίας, στην συμβολική και φιλοσοφική του μορφή, είναι πολύ πιό κοντά στις κοσμολογικές αρχές, απ΄ ότι το  κβαντομηχανικό μοντέλο, εκ των πραγμάτων ψυχρό, χωρίς φιλοσοφικό βάθος.

Κατα τον 20ο αιώνα  με την  επελθούσα επιβολή  και  φετιχιστική θεώρηση της απόλυτης εξειδίκευσης, η επιστήμη αποστασιοποιήθηκε από την φιλοσοφία. Οι επιστήμονες του δευτέρου ημίσεος απώλεσαν την ικανότητα να αναγνωρίζουν την ενότητα και αρμονικότηταστα φαινομενικά διακριτά  μέρη ενός στην πραγματικότητα ενιαίου όλου.
Τα τελευταία χρόνια όμως έχουν παρουσιασθεί νέα μοντέλα που περιγράφουν καλύτερα  τον κόσμο μας. Μοντέλα που μας παραπέμπουν σε βαθιές εσωτερικές γνώσεις και διδασκαλίες απο το παρλθόν, που παρουσιάζουν ένα "Θεό που γεωμετρεί".

Τις βάσεις  ενός τέτοιου μοντέλου διατύπωσε ο καθηγητής  Benoit Mandelbrot στην δεκαετία του 50  (ο οποίος απεβίωσε πρόσφατα).  Η θεωρία  του των φράκταλς  βασίζεται στο ότι " ο κόσμος είναι χαοτικός και αυνεχής όσον αφορά την επιφανειακή του μορφή. Αλλά πίσω από την αρχικά αντιλαμβανόμενη αυτή αταξία κρύβεται μια τάξη, απόλυτα κανονική και με άπειρη πολυπλοκότητα". Ετσι φράκταλ θεωρείται -με απλά λόγια- η ιδιότητα κάποιων στοιχείων του χώρου να επαναλμβάνονται με όμοιο τρόπο από τον μακρόκοσμο στο μικρόκοσμο. Η κλιμάκωση είναι μια από τις θεμελειώδεις έννοιες των φράκταλς. Αποδεικνύει ότι η πολυπλκότητα  ενός σύνθετου αντικειμένου  μπορεί να ανιχνευθεί  μέσω μιας διαδικασίας σμικρύνσεων (η μεγενθύσεων) κατά μια συγκεκριμένη κλίμακα. Η δομή αυτή σχετίζεται άμεσα με την αυτο-ομοιότητα. Η έννοια της αυτο-ομοιότητας  δεν συναντάται μόνο στη φύση. Τείνει  να συμβαίνει και σε τεχνητά - κατασκευασμένα η παράγωγα περιβάλλοντα- καθώς και σε άλλους τομείς ,διαστάσεις η συστήματα του κόσμου μας. Παρατηρείται στα φαινόμενα του χρόνου και την ιστορία, στις λειτουργίες του ανθρώπινου εγκεφάλου, όπως η μνήμη, στην δομή της κοινωνίας, στην ανάπτυξη της οικονομίας στην κατανομή της εργασίας.

Ανοίγονται αναμφισβήτητα  δίαυλοι αναζήτησης, ατραποί άλλοι στενοί και  απόκρημνοι (για τους λίγους) , άλλοι περισσότερο βατοί (για τους πολλούς)  με σκοπό την προσπάθεια  προσέγγισης της πολυπλοκότητας  που μας περιβάλλει.

ΠΗΓΕΣ - ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Δημήτρης Αγγελόπουλος : Ιερή Γεωμετρία (β έκδοση) Εκδόσεις Αρχέτυπο.
David Wicock: Matrix - μια πραγματικότητα
Jean-Francoise Mattei: Ο Πυθαγόρας και οι Πυθαγόρειοι. Ινστιτούτο του βιβλίου.
Stan Grist: Οι υπέροχοι και μυστήριοι αριθμοί Fibonacci
Simon Cox: Σπάζοντας τον κώδικα  Da Vinci
Ευφροσύνη Τσακίρη: Ο καθρέφτης μέσα στον καθρέφτη
Τάσος Μπούντης: Ο θαυμαστός κόσμος των fractals
Callum Coach: Φυσικές μορφές της ζωντανής ενέργειας Εκδόσεις Ρέω

Γιατί έγινε άραγε η ανακοίνωση της προσφυγής στο ΔΝΤ από το Καστελόριζο;;;

Να  γιατί !!!!

http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-11-23-23-25-39-2010112330765/

Ποιός ήταν ο Βίκτωρ Σαουμπέργκερ;;;

Aφορμή   για  την ανάρτηση  αυτή  αποτελεί το καταπληκτικό βιβλίο με τίτλο " Φυσικές μορφές της ζωντανής ενέργειας" (1995) του  συγγραφέα  ερευνητή Κάλουμ Κόουτς  που άναλύει  σε πρωτόγνωρο βάθος τις  στους περισσότερους από  εμάς άγνωστες  πτυχές των καταπληκτικών ενοράσεων και θεωριών του  Βίκτωρος Σάουμπερκερ (Victor Schauberger).

To  βιβλίο εκδόθηκε  στα Ελληνικά (πρώτη έκδοση Σεπτέμβριος 2006)  από τις  ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΡΕΩ (Φλέμιγκ 31, 16231 Βύρωνας).

Για να έχουμε  μια ιδέα  για  το περιεχόμενο  του  βιβλίου παραθέτω  αυτούσια  αποσπάσματα (μαρκαρισμένα  στην ανάρτηση αυτή  με *.. ") από τον πρόλογο  και το πρώτο  κεφάλαιο :

*O Bίκτωρ Schauberger έδωσε στον κόσμο λύσεις  σε αρμονία  με την φύση για τα προβλήματα διαχείρισης του νερού, της δασοκομίας , της γεωργίας και της παραγωγής ενέργειας, προσφορά  ανεκτίμητη, παρά το γεγονός ότι κατά κύριο λόγο αντιβαίνουν πλήρως προς τις κρατούσες θεωρίες και πρακτικές.  Η ζωή του ακολούθησε παρόμοια πορεία με φωτισμένους προκατόχους του (όπως ο Κοπέρνικος, ο Γιοχάνες Κέπλερ,  ο Γαλιλαίος Γαλιλέι) και  τον  σύγχρονο του Mαξ Πλανκ, αφού συνάντησε και αυτός το χλευασμό, τη συκοφαντία και την εξαπάτηση  στη μακρόχρονη αντιπαράθεση του  με τις διάφορες μορφές του συστήματος, αφού η άψογη  λειτουργία των  εφευρέσεων του σε συνδυασμό με την πρακτική τους εφαρμογή απειλούσαν σοβαρά την εγκυρότητα και την φήμη επιστημόνων και  γραφειοκρατών.*

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ   ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Γεννήθηκε στις  30 Ιουνίου του 1885 στην Ανω Αυστρία  *Kαταγόταν  από οικογένεια δασοφυλάκων, που πάππου προς πάππο, αφιέρωσαν ολόκληρη τη ζωή τους στη φυσική διαχείριση και διεύθυνση των δασών*.
Το 1914, και ενώ  είχε μόλις  γεννηθεί  ο πρωτότοκος γυιός του  Βάλτερ   επιστρατεύεται, συμμετέχει στον 1ο παγόσμιο πόλεμο (1914-1918)  κατά τον οποίο και τραυματίζεται. Το  1919 αναλμβάνει υπηρεσία  σαν δασοκόμος  μεγάλων "παρθένων"  δασικών εκτάσεων  στο Στάγιερλινγκ που ανήκουν στον  περιεφερειάρχη ευγενή  Αδόλφο  Σαυμπουργκ Λίπε.  * Στις περιοχές εκείνες  δεν υπήρχαν παρεμβάσεις   στην ισορροπία της φύσης και ο Βίκτωρ  μπόρεσε να παρατηρήσει γεγονότα τα οποία σήμερα είναι αδιανόητα και δεν συμβαίνουν πλέον, λόγω του τρομακτικού εκφυλισμού  του περιβάλλοντος.  Εκεί συνέλαβε  ενορατικά τις διαδικασίες της φυσικής κίνησης  (περιδίνησης) του νερού ( ιδιαίτερα τηην ύπαρξη "αντιβαρυτικών/ανυψωτικών" μορφών ενεργείας) οι οποίες οδήγησαν  το 1922 στην κατασκευή της πρώτης υλοτομικής  υδατογέφυρας.  Tην περίοδο 1930-1933 ασχολήθηκε με συστήματα αναζωγόνησης νερού και παραγωγής πόσιμου νερού υψηλής ποιότητας.
Η φήμη για τις ιακανότητες του και οι δηλώσεις που περιείχε το εκδοθέν το 1933 στην Βιέννη βιβλίο του " Ο άσκοπος  μόχθος μας - Η πηγή της παγκόσμιας κρίσης" εξαπλώθηκαν γρήγορα και  έφτασαν και στον Αδόλφο Χίτλερ. To 1934 προσκλήθηκε σε ακρόαση από τον καγκελάριο του Ραϊχ στο Βερολίνο.Το 1936  υπέβαλε αίτηση  και πήρε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας  για μια αεροτουρμπίνα. Τελεί υπό την παρακολούθηση των  SS ως " ανεπιθύμητος" και  μη  συνεργαζόμενος. Oι  μηχανορραφίες  και η  μισαλλοδοξία  μελών του βιεννέζικου τεχνικού επιμελητηρίου οδηγούν στον εγκλεισμό του στο  ψυχιατρείο. Το 1940 αρχίζει τον σχεδιασμό του κινητήρα ενδόρρηξης . Το 1941 τον  βρίσκει  να εργάζεται στο Aουγκσμπουργκ,  στις  εγκαταστάσεις της αεροναυπηγικής μονάδας  Μεσσερσμιντ, στα συστήματα  ψύξης κινητήρων των  μαχητικών αεροπλάνων.  Από το 1943   και  μετά  τελεί σε  αναγκαστική υπηρεσία  υπό  τα SS  κοντά στο Μαουτχαουζεν και καλείται  να τελειοποιήσει  ένα  σύστημα προώθησης   για τα υποβρύχια. Οι περιπέτειες  του  όχι  μόνον  συνεχίζονται αλλά κορυφώνονται  με την λήξη του πολέμου. Το 1945 έμεινε 9 μήνες υπό την επιτήρηση των Αμερικανών σε χώρο υψηλής ασφάλειας. Αυτό έγινε αφενός για να του αποσπάσουν  πληροφορίες σχετικά με την ακούσια αν και γι΄ αυτόν χρήσιμη έρευνα του σε σχέση με τις "υψηλότερες"  ατομικές μορφές ενεργείας και αφετέρου για να εμποδίσουν την απαγωγή του από τους Ρώσους.Αλλά και αυτοί έκαναν  φύλλο και φτερό το διαμέρισμα του στην  Βιέννη, το οποίο τελικά  ανατίναξαν.  Οταν  τελικά τον άφησαν ελεύθερο, μετακόμισε  στα τέλη του 1946 στο Ζάλτσμπουργκ  και άρχισε να εφαρμόζει την πλατιά γνώση του στην γεωργία  και στα συστήματα καλλιέργειας που χρησιμοποιούνταν τότε. Σε συνεργασία με την εταιρεία του Φραντς Ροζενμπεργκ προσκομίζουν πειστήρια, ότι η παραγωγή θα μπορούσε  να αυξηθεί σημαντικά  στην περίπτωση αντικατάστασης των  γεωργικών εργαλείων από σίδηρο με κατασκευασμένα και διαμορφωμένα από  χαλκό (την εποχή εκίνη τα τρόφιμα εξακολουθούσαν να είναι δυσεύρετα και πολλοί άνθρωποι υπέφεραν από υποσιτισμό).Δυστυχώς όλες οι προσπάθειες τερματίστηκαν το 1949 λόγω των διεφθαρμένων πολιτικών και ο Βίκτωρ επέστρεψε  στις μελέτες ενδόρρηξης, παραγωγής ενεργείας και κίνησης του νερού, προσπαθώντας με τα περιορισμένα του κεφάλαια να συνεχίσει τις προηγούμενες του  έρευνες.
Ο Βίκτωρ Σαουμπέργκερ, ως  φωτισμένο άτομο, είχε εκπληκτικό επίπεδο προσωπικής ακαραιότητας, τιμιότητας και υπευθυνότητας. Ο λόγος του ήταν εγγύηση σε κάθε τι που αναλάμβανε, ακόμη και εάν τελικά έβγαινε χαμένος. Δεν ανεχόταν καμιά απάτη  η ύποπτες πράξεις στις συναλλαγές του με οποιουσδήποτε, είτε ήταν εργδότες του, είτε υπάλλξλοι του. Η στάση αυτή του προξενούσε τεράστιες δυσκολίες και σημαντικές απώλειες. Δεν ήταν έμπορος , ούτε ενδιαγερόταν να εκμεταλλευτεί εμπορικά τις εφευρέσεις του αποκομίζοντας κέρδη.

Αφού δεν του συμπαραστάθηκαν ούτε η κυβέρνηση ούτε οι συμπαττριώτες  του στηνα Αυστρία, όταν τελικά τον προσέγγισαν οι Αμερικανοί δείχνοντας ενθοθσιώδες ενδιαφέρον  για την ανάπτυξη των θεωριών του σε σχέση με την ενδόρρηξη, ο Βίκτωρ πίστεψε, ότι τελικά κάτι θετικό θα μπορούσε να συμβεί στην Αμερικήμ που ήταν πανίσχυρη χώρα  και διέθετε τρομακτική επιχειρηματική ενέργεια. Στις  26  Ιουνίου 1958  επιβιβάζονται (αυτός  και ο Βαλτερ μαζί με τον δρ. Λιούμπ)  στην Φραγκφούρτη σε αεροπλάνο για  Νέα  Υόρκη  και καταλήγουν  στο  Ντάλας. 

Το διαθέσιμο υλικό σχετικά  με την τελευταία αυτή πράξη του δράματος είναι γεμάτο από αντιφατικές δηλώσεις, ερμηνείες και χρονολογίες και  καθιστούν την αντικειμενική έκθεση αυτού που πραγματικά συνέβη  μεταξύ των διαφόρων πλευρών οχι απλώς προβληματική αλλά σχεδόν αδύνατη . Στο σχετικό εδάφιο 1.2 του  βιβλίου με επικεφαλίδα " Τι συνέβη στην Αμερική" παρατίθεναι  σε συναρπαστικό σενάριο πολιτικού και επιστημονικού  θρίλλερ συνάμα (η  ζωή   του  Σαουμπέργκερ θα μπορούσε κάλλιστα  να γυρισθεί  μια κορυφαία  ταινία)  η  αλληλουχία της συσσώρευσης παρανοήσεων και ανεπαρκών εκατέρθθεν διευκρινίσεων, που κορυφώνεται με την πλήρη κατάρρευση της επικοινωνίας και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Η κατάληξη  ήταν  ο ταπεινωτικός  καταναγκασμός  εκ  μέρους  του κονσόρτσιουμ Ντόνερ Γκερσχαϊμ, να συγκαταθέσει ο Βίκτωρ στην άνευ όρων αξιοποίηση όλων  των μελλοντικών επιτευγμάτων  από την εφραμογή της ενδόρρηξης αποκλειστικά από την αμερικάνικη πλευρά, στην κατοχή των οποίωn νπεριήλθαν όλα τα μοντέλα, πρωτότυπα και λεπτομερή στοιχεία  Πριν  την επιβίβαση στην πτήση της επιστροφής την 18η Σεπτεμβρίου έγινε η τελευταία  υπενθύμιση στον Bάλτερ  ότι αφεξής κάθε περαιτέρω συζήτηση σχετικά με την ενδόρρηξη και τις συσκευές έπρεπε να γίνεται αποκλειστικά παρουσία των Αμερικάνων. Με άλλα λόγια μόλις έφταναν στην Ευρώπη πατέρας και γυιόςήταν  υποχρωμένοι να τηρήσουν σιωπή  επί όλων των θεμάτων.
Ο Βίκτωρ ήταν άνθρωπος  που πάντα τηρούσε τον λόγο του και τιμούσε την υπογραφή του, όποιες και άν ήταν  οι συνέπειες, και έτσι κατά την επιστροφή στράφηκε στον Βάλτερ βαθύτατα λυπημένος λέγοντας με πλήρη παραίτηση περίπου τα ακόλουθα: " Το μυαλό μου  δεν μου ανήκει πλέον. Δεν μου ανήκουν ούτε οι σκέψεις μου. Μετά από όσα έκανα, δεν έχει μείνει τίποτα. Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς μέλλον."

Το απόγευμα της 25ης Σεπτεμβρίου 1958, πέντε μέρες  μετά την άφιξη τους στο Λιντς, ο Βίκτωρ Σαουμπέργκερ, ο οποίος σ' όλη του την ζωή αγωνίσθηκε για να θεραπεύσει το περιβάλλον και να βελτιώσει την μοίρα της ανθρωπότητας, πέθανε καταβεβλημένος.*

Παράθεση  μερικών από τις κυριώτερες  θέσεις  του  όπως   διατυπώθηκαν  στα  συγγράματa και  τις δημοσιεύσεις του:

• *H μόνη  πιθανή έκβαση της πλήρους διαμερισματοποίησης και κατηγοριοποίησης, η οποία  μας επιβάλλεται στο σχολείο είναι η απώλεια της δημιουργικότητας μας. Οι άνθρωποι χάνουν την ατομικότητα τους, την ικανότητα τους να βλέπουν τα πράγματα όπως πραγματικά είναι, και κατά συνέπεια την σύνδεση τους  με την φύση...*   (Ετσι  εξηγείται  η απόφαση του να μην προχωρήσει σε πανεπιστημιακές  σπουδές, ένα απαράδεκτο παραστράτημα που δεν  του το συγχώρησε  ποτέ η πανεπιστημιακή κοινότητα που τον θεωρούσε  ουσιαστικά  ξένο σώμα).
• *Η φύση δεν αυτοπραγματώνεται  ακολουθώντας άκμπτους νόμους αλλά περιοδικές αντίστροφες διαδικασίες...Η φύση  έχει ως αρχή να αποκλείει οποιοδήποτε είδος  φωτιάς από την διεργασία της ανάπτυξης. Από την άποψη αυτή όλες οι σύγχρονες μηχανές  είναι αφύσικες  και κατασκευασμένες  με εσφαλμένη αρχή λειτοργίας...*
• *Πρέπει να προσφέρω  που  θέλουν να προστατεύσουν η να σώσουν  τη ζωή  μια πηγή ενέργειας τόσο φτηνή, ώστε η πυρηνική σχάση να μην είναι μόνο αντιοικονομική, αλλά γελοία. Αυτό είναι το καθήκον στο οποίο έχω αφιερώσει τον εαυτό μου στα λίγα χρόνια που μου απομένουν....*
• *Με αποκαλούν ανισόρροπο. Ελπίζω να έχουν δίκιο. Δεν έχει σημασία  αν ένας ακόμη ανόητος περπατάει σ' αυτή την γη. Αν όμως έχω δίκιο και η επιστήμη κάνει λάθος, τότε ας λυπηθεί ο Θεός την ανθρωπότητα....*

Οι  κυριώτερες  εφευρέσεις - ευρεσιτεχνίες - εφαρμογές

Υδατογέφυρα  μεταφοράς  ξυλείας
Tα τεχνικά έργα  πραγματοποιήθηκαν στην δεκαετία  1920 -1930 πρωτίστως  στην Αυστρία  αλλά  και στην Βουλγαρία και την Γιουγκοσλαβία. Eπιτεύχθηκε μείωση του κόστους (μέχρι 90%) του μεταφορικού έργου των  κορμών από τα  απρόσιτα  σε μεγάλο υψόμετρο δάση στην  κοιλάδα χάρις στην  περιδίνηση του νερού στην μαιανδρώδη  ξύλινη  υδροροή. Σε συνδασμό με την πρόσμιξη φρέσκου ψυχρού νερού μεταφέρονταν κορμοί ιδιαίτερα βαριάς ξυλείας χωρίς πρόσκρουση στα πλαϊνά της κοίτης ωοειδούς διατομής . Για  την  κατανόηση της μεθοδολογίας ο Σαουμπέργκερ γύρισε φιλμ με τίτλο Tragendes Wasser (φέρον ύδωρ).

Μηχανή αναζωγόνησης  νερού και μετατροπής του σε πόσιμο

Αεροτουρμπίνα 

* Χρησιμοποιούσε  ένα  κεντρομόλο  "συμπιεστή"  και αυλακωτή κεντρική εξάτμιση. Ακολούθησαν άλλες ευρεσιτεχνίες με βελτιώσεις του αρχικού μοντέλου.Αν και έχει  χαθεί πλέον κάθε ίχνος τους η συσκευή που περιγράφεται  σ' αυτές τις  μεατγενέστερες ευρεσιτεχνίες  μπορούσε αφενός να μετατρέψει το θαλάσσιο νερό σε πόσιμο, αφετέρου να χρησιμοποιηθεί για να κινήσει αεροπλάνα και υποβρύχια.  Η αλληλογραφία  με τον καθηγητή Ερνστ Χένκελ ανοίγει  την όρεξη  σφετερισμού και ιδιοποίησης των προκαταρκτικών  σχεδίων του Σαουμπέργκερ. Ξεκίνησε αμέσως ένα μυστικό ερευνητικό πρόγραμμα  για να αυξήσει την ταχύτητα του  μαχητικού του αερσκάφους, κατα πάσα πιθανότητα του He280, πάνω  από τα 1.000 χλμ/ώρα. Χρησιμοποιώντας  τα υποκλαπέντα σχέδια, ο Χαινκελ κατάφερε να κατασκευάσει μια πολύ πιο βελτιωμένη τουρμπίνα κρατώντας όλα τα εύσημα για τον ευατό του. Αρα ο Βίκτωρ  Σαουμπέργκερ, μαζί με ορισμένους άλλους, όπως ο σερ Φρανκ Γουίτλ θα μπορούσε  να συγκαταλεγεί στους πρωτοπόρους ερευνητές της σημερινής  εποχής των τζετ.*

Ενδόρρηξη (Ιmplosion)
Το  να καταπιασθεί  κάποιος  με την μελέτη της  επενέργειας  των συμπυκνωτικών δυνάμεων  της  ενδόρρηξης  σε  αντιδιαστολή με την ενέργεια που  εκλύεται  από την έκρηξη  αποτελεί μεγίστη πρόκληση σε όποιον  χρησιμοποιεί μόνο  συμβατική ορολογία της φυσικής , της χημείας και της  βιολογίας χωρίς να μπορεί να διακρίνει τις  βιοδυναμικές  μορφές κίνησης.   Πέραν τούτου, οπως αναφέρεται ρητά  στο κεφάλαιο 21 του  βιβλίου, *  η περιγραφή  των  συγκεκριμένων συσκευών  ενδόρρηξης του Σααουμπέργκερ παρουσιάζει προβλήματα, επειδή κανένα από τα διαγράμματα-όπου υπάρχουν-δεν ταιριάζει απόλυτα με τις περιγραφές που βρίσκονται στα διάφορα κείμενα. Επιπλέον τα ίδια  κείμενα αλληλοεπικαλύπτονται  δημιουργώντας  πολλά ασαφή σημεία. Ακόμα. αρκετές φορές η ίδια συσκευή  αναφέρεται με  άλλο όνομα  σε διαφορετικά σημεία, ενώ  είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί η χρονολογική εξέλιξη μιας μηχανής, αφού σε άλλα κείμενα θεωρείται κατασκευή  της δεκαετίας του 1940 και σε άλλα με παρόμοιες πληροφορίες  χρονολογείται στα μέσα του 1930. Είναι  εξαιρετικά δύσκολη  για τον μελετητή : α) η κατανόηση του  κειμένου στην πρωτογενή  γραφή του  λόγω της δομής της  γερμανικής γλώσσας , που δειυκολύνει τον σχηματισμό νέων εννοιών με την προσθήκη ουσιαστικών  β) η αντιστοίχιση ποιά περιγραφή σε ποιά συσκευή , καθώς και πόσες συσκευές υπάρχουν.*  Το  βιβλίο  παρέχει  μια ολοκληρωμένη  εικόνα ,  αλλοιώς  η  περιπέτεια  είναι  εδώ  για τους   εραστές  της  αριστοτελικής ρήσης " ο άνθρωπος  φύσει του ειδέναι ορέγεται" : Aπωθητής" Repulsine  -  "Κλιματιστής" Klimator. 

Οικιακή γεννήτρια  ηλεκτρικού ρεύματος
*Υπήρξε το τελευταίο εγχείρημα της  κορύφωσης του έργου ζωής  αυτού του καταπληκτικού ανθρώπου, η οποία  λόγω των πολύ ποεριορισμένων οικονομικών πόρων που προέρχονταν από την σύνταξη του Βίκτωρος κατασκευάστηκε σε απλουστευμένη του μορφή  και δεν λειτούργησε όπως αναμενόταν.

Συνεργάσθηκε  τελικά  η  όχι  με τους  ναζί;;

* Στην συνομιλία που παρευρέθηκε ο καθηγητής  Mαξ Πλάνκ  και κράτησε τελικά μιάμιση ώρα ο Σαουμπέργκερ εξήγησε στον Χίτλερ ότι εάν  υλοποιείτο το τετραετές σχέδιο ανάπτυξης του  Γκέριγκ, θα υπέσκαπτε  σταδιακά και  τελικά θα κατέστρεφε τα βιολογικά θεμέλια της Γερμανίας. Ο  ενθουσιασμός του Χίτλερ υποχωρεί, καθώς συνειδητοποιεί ότι η ειρηνική  ανθρώπινη  πρσέγγιση  του Βίκτωρα στις διεργασίες της φύσης  αποσκοπουσαν στην δημιουργία  μιας  βιώσιμης αυτοσυντηρούμενης κοινωνίας,  σε πλήρη  αντιδιαστολή  δηλαδή  προς τον  διαστροφικό ναζιστικό μηχανισμό της επικράτησης και καθυπόταξης  των  μη περιουσίων λαών.
Το   1943  παρα την αναπηρία από τον τραυματισμό του στον πόλεμο και την ηλικία των 58 ετών ο Βίκτωρ επιστρατεύθηκε και τέθηκε υπό τον έλγχο του Χαινριχ Χίμλερ, ο οποίος τον ανάγκασε  να κάνει έρευνα για καινούργια μυστικά όπλα(αεροσκάφος αντιβαρύτητας). Ο Σαουμπέργκερ προειδοποιήθηκε ότι απειλούνταν η ζωή του εάν δεν συμμορφωνόταν  με τις διαταγές. Τέθηκε  επικεφαλής ομάδας που στελεχώθηκε με έγκλειστους  μηχανικούς από το στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχαούζεν (που ήταν κοντά στις  εγκαταστάσεις του  πύργου του  Σενμπρουν όπου  γίνονταν οι εργασίες).Είναι  πολύ  δύσκολη η αντικειμενική αξιολόγηση της περιόδου αυτής, αφού στο τέλος του πολέμου κάθε απόρρητη πληροφορία πέρασε στα στα χέρια των συμμάχων  και επομένως  δεν είναι διαθέσιμες για το κοινό.

 
ΑΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ:

Pythagoras Keppler System (www.pks.or.at)
Implosion  Verein  fuer Implosionsforschung und Anwendung  e.V. (www.implosion-ev.de)

 

Με δεύτερη κρίση απειλείται η Ευρώπη απ’ τη Μέρκελ .

από την ιστοσελίδα   http://www.sofokleous10.gr/

Όταν τον Οκτώβριο του 2009 η Ελλάδα χτυπήθηκε από τους μεγάλους παίκτες της αγοράς χρέους και βρέθηκε στο επίκεντρο ενός διεθνούς χρηματοπιστωτικού παιχνιδιού που εξυπηρετούσε τα αμερικανικά συμφέροντα, στράφηκε στους Ευρωπαίους εταίρους της ζητώντας τη βοήθεια και την υποστήριξη τους.  Η μεγαλύτερη αντίπαλος της ιδέας μίας αμιγώς ευρωπαϊκής λύσης στο ελληνικό πρόβλημα ήταν η Γερμανίδα Καγκελάριος Μέρκελ, η οποία πέρα απ’ ότι το ότι καθυστέρησε τη διαδικασία στήριξης της Ελλάδας κατά τέσσερις μήνες προκαλώντας στη χώρα μία τεράστια χρηματοπιστωτική και οικονομική βλάβη και πυροδοτώντας την ‘ευρωπαϊκή’ κρίση, άνοιξε την πόρτα της Ευρώπης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προσκαλώντας το αγγλοσαξονικό ίδρυμα, προπύργιο της ελίτ του χρήματος, να αναλάβει θέση επόπτη και εγγυητή της δημοσιονομικής σταθερότητας στην Ευρώπη.

Το ‘όραμα’ της Μέρκελ να εμπλέξει το ΔΝΤ στην εποπτεία της ελληνικής οικονομίας και να ωθήσει την Ελλάδα στον έλεγχο του δεν γεννήθηκε στο ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης αλλά πολύ νωρίτερα, τουλάχιστον από το Φθινόπωρο του 2008. Στον περίφημο λόγο του κυρίου Κώστα Σημίτη στη Βουλή, στις 18 Δεκεμβρίου του 2008, ο πρώην Πρωθυπουργός είχε αναφέρει χαρακτηριστικά: ‘Η Ελλάδα, πιστεύουν (οι ‘ευρωπαϊκοί κύκλοι’), καλό θα ήταν να αναγκαστεί να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να εξασφαλίσει τον απαραίτητο δανεισμό, ώστε η παρακολούθηση της ελληνικής οικονομίας να είναι αρμοδιότητά του και όχι φροντίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αφορμές για μια τέτοια κίνηση μπορούν να βρεθούν… Στην περίπτωση που παρουσιαστούν δυσκολίες δανεισμού του ελληνικού κράτους θα έχει δοθεί η αφορμή να διατυπωθεί η υπόδειξη, ότι η λύση του προβλήματος θα πρέπει να επιζητηθεί μάλλον με προσφυγή στο ΔΝΤ»

Η πολιτική της Μέρκελ προκάλεσε την οικονομική ανάσταση της Γερμανίας, η οποία χάρη στην προσωρινή κατάρρευση του ευρώ και την απογείωση της ζήτησης για γερμανικά ομόλογα, πέτυχε να αναπτυχθεί με ρυθμό  2,2% στο β εξάμηνο του 2010, που είναι ο μεγαλύτερος από την ένωση Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας πριν από 20 χρόνια. Επιπλέον, με τα γερμανικά ομόλογα να ενισχύονται κατά 8,2% στο 2010, όταν τα ελληνικά καταγράφουν πτώση κατά 16,2% η Μέρκελ εξασφάλισε για τη χώρα της το χαμηλότερο κόστος κρατικού δανεισμού τουλάχιστον από το 1989, χρηματοδοτώντας με επιτόκιο λίγο πάνω από το 2% κρατικές δανειακές ανάγκες της τάξης των 320 δις ευρώ για το 2010 και θέτοντας τις βάσεις για φθηνό δανεισμό και το 2011 όταν η Γερμανία θα στραφεί στις αγορές για την άντληση 320 δις ευρώ.

Η  αύξηση της πολιτικής επιρροής του ΔΝΤ στην Ευρώπη, όμως, οδήγησε στην παράλληλη αύξηση της πολιτικής επιρροής των ΗΠΑ και της Βρετανίας σε αυτήν, οι οποίες πέτυχαν τη  συνεργασία ΕΚΤ, χωρών της ΕΕ και ΔΝΤ προκειμένου να στηθεί ένας εντυπωσιακός μηχανισμός προστασίας της ελίτ των εμπόρων χρέους από τα ‘τοξικά’ ομόλογα της Ελλάδας και των υπόλοιπων περιφερειακών ευρωπαϊκών κρατών, ο οποίος ξεκίνησε με το ελληνικό πακέτο στήριξης και συνεχίστηκε με το κεφάλαιο των 750 δις ευρώ.

Και ενώ αρχικά η Μέρκελ φάνηκε να κερδίζει το παιχνίδι των εντυπώσεων στη χώρα της παρουσιάζοντας την υποχρέωση της Ελλάδας να αποδεχτεί εξαιρετικά σκληρά δημοσιονομικά μέτρα ως προσωπική της επιτυχία, στη συνέχεια άρχισε να γίνεται κατανοητό τόσο από τους πολιτικούς της αντιπάλους όσο και από τα γερμανικά ΜΜΕ ότι με την πολιτική της παρέδωσε την Ευρώπη στους δανειστές της και προετοίμασε το δρόμο για τη διάσωση τους και για τη μεταφορά ‘τοξικού’ χρέους που μπορεί να ξεπεράσει τα 2 τρις ευρώ από τους ισολογισμούς των τραπεζών σε αυτούς της ΕΚΤ και των χωρών της ΕΕ.

Το αποτέλεσμα ήταν το κόμμα της να δεχτεί ένα από τα σημαντικότερα πλήγματα των τελευταίων δέκα ετών και παρά το γεγονός ότι η γερμανική οικονομία αναπτύχθηκε με ρυθμούς ρεκόρ τους τελευταίους 10 μήνες, με τις εξαγωγές να απογειώνονται και την ανεργία να μειώνεται κατακόρυφα, σε δημοσκόπηση που έλαβε χώρα στις 27 Οκτωβρίου φάνηκε πως το κόμμα της κυρίας Μέρκελ υπολείπεται 12 ποσοστιαίες μονάδες των Σοσιαλδημοκρατών.

Η απειλή για μία συντριπτική ήττα στις τοπικές εκλογές του Μαρτίου του 2011 στις οποίες συμμετέχει το 25% του γερμανικού εκλογικού σώματος και η συνειδητοποίηση ότι το σχέδιο της να χρησιμοποιήσει την Ελλάδα ως Δούρειο Ίππο για να φέρει το ΔΝΤ στην ΕΕ μπορεί να οδηγήσει στον πολιτικό της θάνατο, έκανε τη Γερμανίδα Καγκελάριο να κάνει στροφή 180 μοιρών τις τελευταίες ημέρες και να δηλώσει πως η ΕΕ χρειάζεται να σχεδιάσει μέχρι το Δεκέμβριο ένα νέο μηχανισμό που θα αντικαταστήσει τον υπάρχοντα των 750 δις ευρώ ο οποίος έχει ημερομηνία λήξης το 2013. Σύμφωνα με τις δηλώσεις της, ο νέος αυτός μηχανισμός δε θα προστατεύει τους δανειστές αλλά θα τους υποχρεώνει να συμμετέχουν στις απώλειες που μπορεί να προκαλέσει μία πτώχευση ή μία αναδιάρθρωση χρέους ενώ αντίθετα θα παρέχει προστασία στους φορολογούμενους. Επιπλέον έθεσε θέμα εξέτασης του αν θα πρέπει να επιτραπεί στο ΔΝΤ να συμμετέχει στο νέο μηχανισμό ή όχι.

Με τις δηλώσεις τις αυτές η Μέρκελ προκάλεσε ξεπούλημα των ομολόγων της Ιρλανδίας, της Ελλάδας και της Πορτογαλίας με το spread του 10ετούς ιρλανδικού ομολόγου έναντι του αντίστοιχου γερμανικού να εκτοξεύεται στο υψηλότερο επίπεδο από το 1996 και με αυτό της Ελλάδας να αγγίζει τις 900 μονάδες βάσης.

Και το ερώτημα που τίθεται είναι αν η Μέρκελ σκοπεύει, πράγματι, να ανοίξει ένα μέτωπο πολέμου με το ΔΝΤ, τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και την ελίτ της αγοράς κεφαλαίων ή αν για άλλη μία φορά παίζει ένα παιχνίδι πολιτικών εντυπώσεων για εγχώρια κατανάλωση, ελπίζοντας να ανατρέψει το αρνητικό πολιτικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί εις βάρος της.

Το κακό είναι πως όποιο από τα δύο και αν ισχύει, με τους άκομψους, ανακόλουθους και επικίνδυνους πολιτικούς της χειρισμούς η Μέρκελ απειλεί να πυροδοτήσει την ευρωπαϊκή κρίση νούμερο δύο, με ανυπολόγιστες συνέπειες τόσο για την Ελλάδα όσο και τα υπόλοιπα περιφερειακά ευρωπαϊκά κράτη.

Με το ΔΝΤ να έχει στηρίξει την ανασύσταση του και την εδραίωση του νέου και αναβαθμισμένου ρόλου του ως παγκόσμιου δημοσιονομικού, οικονομικού και νομισματικού επόπτη πάνω στο ελληνικό και το ευρωπαϊκό πείραμα, τις ΗΠΑ και τη Βρετανία να θέλουν να διατηρήσουν το νέο ‘πολυεθνικό’ staus quo της ΕΕ ώστε να μπορούν να έχουν μεγαλύτερη επιρροή στις αποφάσεις της και με τους δανειστές να έχουν να χάσουν τα περισσότερα αν η φαινομενική αλλαγή πολιτικής της Μέρκελ αποδειχτεί αληθινή, προκαλεί φόβο ακόμη και η σκέψη της ανταπόκρισης τους στην περίπτωση που νιώσουν ότι η απειλή εναντίον των συμφερόντων τους είναι ουσιαστική.

Το μεγαλύτερο πτωτικό σερί των ιρλανδικών ομολόγων στα τελευταία δύο χρόνια και το ξεπούλημα των ελληνικών και των πορτογαλικών ομολόγων αποτελούν μία μικρή μόνο γεύση της δυνατότητας των δανειστών και των συμμάχων τους να επιτεθούν στην Ευρώπη με χρηματοπιστωτικούς ‘βομβαρδισμούς’ και να διεκδικήσουν με την άσκηση χρηματιστηριακής πίεσης τη διατήρηση των κεκτημένων τους.

Αυτό που αδυνατεί να αντιληφθεί η Μέρκελ είναι πως αν το ΔΝΤ και οι συνεργάτες του πιστέψουν ότι ένας νέος μηχανισμός στήριξης δε θα προστατεύει τα συμφέροντα τους και δε θα συμπεριλαμβάνει το ΔΝΤ ως επόπτη ώστε να αισθάνονται εξασφαλισμένοι, το πιθανότερο θα είναι να βιαστούν να ωθήσουν τα ‘τοξικά’ ευρωπαϊκά κράτη έξω από την αγορά κεφαλαίων ώστε να ενεργοποιηθεί ο υπάρχον ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης που έχει δημιουργηθεί πάνω στις ανάγκες τους και που τους εξυπηρετεί απόλυτα. Σε αυτήν την περίπτωση αυτό που η Μέρκελ διατείνεται ότι θέλει να αποφύγει και να πολεμήσει θα γίνει μία ώρα αρχύτερα και με βασική υπεύθυνη για άλλη μία φορά την ίδια.

Πάνος Παναγιώτου
χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής
διευθυντής GSTA/EKTA