Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Ανατριχιαστικό - Μorgellons

Ανάρτηση  από το   "mia stala.com"

Εδώ και μερικά χρόνια έχει παρουσιαστεί μια αρρώστια που θυμίζει επιστημονική φαντασία. Η ιατρική κοινότητα, εκτός του ότι είναι μυωπική και άλλων ρήμασι πείθεται, την χαρακτηρίζει ‘Παραισθησιακή Παρασίτωση”...............

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

To πρόβλημα της λογιστικής δημιουργίας χρήματος

Ο γερμανός  καθηγητής oικονομικών επιστημών  Bernd  Senf σπούδασε  πολιτική  οικονομία  στο Βερολίνο (Freie Universitaet Berlin)  και  συνέγραψε το 1972 την διατριβή του με θέμα του ασυμβίβαστου της  οικονομικής  δεοντολογίας  με  την  κοινωνική συμπεριφορά  και την επίδραση σ' αυτήν του υποσυνειδήτου.  Συνέπεσε  η αρχή  της επιστημονικής  του  σταδιοδρομίας  με την ίδρυση το 1971  του οικονομικού πανεπιστημίου  στο Βερολίνο, στο οποίο εδίδαξε μέχρι το 2009, οπότε και συναξιοδοτήθηκε.
Ο Βernd  Senf  θεωρήθηκε αιρετικός (και πολλοί τον θεωρούν  ακόμη  και σήμερα), καθ' όσον  επέκρινε  τον αποκλεισμό των ευρημάτων  της ψυχανάλυσης  από την διατύπωση  των σύγχρονων οικονομικών θεωριών και την εφαρμογή των αντίστοιχων προς αυτές μοντέλων ανάπτυξης. Ξέθαψε βαθιά  καταχωμένες από το κατεστημένο και διάνοιξε ατραπούς επικοινωνίας προς  τις προσεγγίσεις  άλλων επιστημόνων   του πρώτου ημίσεος του 20ου  αιώνα , όπως  ο σύγχρονος μάρτυρας  Βίλχελμ Ράϊχ, ο ιδιοφυής Βίκτωρ Σαούμπεργκερ ο κοσμοπολίτης οικονομολόγος και επιχειρηματίας   Σίλβιο Γκεζέλ (Silvio Gesell), στου οποίου την οικονομική θεωρία   στηρίχθηκε   το καταστατικό για το κύρος  της  ως επιστήμης   δημιούργημα του Τζών Μαϊναρντ Κέϊνς.

Toν Απρίλιο του 2009, μεσούσης  της  "κρίσεως" στις  αναπτυγμένες  αγορές  ο Senf  δημοσίευσε  το άρθρο του "Bankgeheimis Geldschoepfung" ( το τραπεζικό επτασφράγιστο μυστικό της  δημιουργίας  χρήματος).

Αξίζει  να παραθέσω  μερικά  αποσπάσματα:

" Tα  μελανά  σημεία του  χρηματοπιστωτικού μας  συστήματος  συνοψίζονται  στα  εξής  δύο βασικά σημεία :
  • την  δομή  και  την  καταλυτική   (καταστροφική) δυναμική των επιτοκίων.
  • την   δημιουργία  χρήματος  (τόσο με την εκτύπωση  χαρτονομισμάτων όσο και λογιστικές  εγγραφές της στιγμής) από το τίποτα . Στα εκδοτικά  ιδρύματα η τις  κεντρικές τράπεζες ,όσες εκ των οποίων δεν έχουν ήδη  μερικώς ιδιωτικοποιηθεί έχουν πάρει το πάνω  χέρι πρώην μεγαλοστελέχη  η εκπρόσωποι συμφερόντων των τραπεζιτών(1).    
Τα συσσωρευμένα   χρέη   τόσο  στον ιδιωτικό όσο και τον κρατικό  τομέα   αναπτύσσουν  την καταστροφική δυναμική καρκινικών κυττάρων. Τα  υγιή  κύτταρα  (κατασκευές- βιομηχανικός εξοπλισμός -εμπορεύματα - υπηρεσίες) του παραγωγικού ιστού δεν  μπορούν να  ανταποκριθούν στην αδηφάγα επέλαση  των καρκινικών  των οποίων η τοξικότητα είναι καταλυτική λόγω του μηχανισμού των επιτοκίων. Ακόμη   και   στην  φαινομενικά αθώα  περίπτωση ενός  ομολογιακό δανείου  100  EUR με κουπόνι  5%   απαιτούνται   στον χρονικό ορίζοντα 15 ετίας  τοκοχρεωλύσια  συνολικής αξίας  200 EUR.
Oι κεφαλαιούχοι αποζητούν  μεγαλύτερες  αποδόσεις  του 5%.  Δεν  μπορούν  να περιμένουν   15 χρόνια. Επιζητούν μεγαλύτερη απόδοση. Κατακλύζονται οι αγορές με  αμοιβαία  κεφάλαια - hedge funds και παράγωγα  Δημιουργείται  η  δεξαμενή της  κερδοσκοπικής  ρευστότητας  της οποίας  η υπερχείλιση η  καταστρέφει  η  ενεχειρίαζει  την πραγματική οικονομία  στους πιστωτές της.
Από που  προέρχονται τα  ιλλιγιώδους ύψους χρηματικά ποσά τα οποία τροφοδοτούν τις φούσκες;;
Kαι  στον αντίποδα που  βρίσκονται πάλι τα  τεράστια ποσά  για τις ασπίδες προστασίας και τα bailout;;
O τρόπος  δημιουργίας ρευστότητας και οι μηχανισμοί  μόχλευσης αποτελούν επτασφράγιστο  μυστικό που αφορά  ενα  πολύ μικρό κύκλο μυημένων   του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης, των οποίων όμως οι επιπτώσεις  έχουν οδηγήσει  εκατοντάδες εκταμμύρια   πολιτών στην μέγγενη της εξάρτησης .

Ο πρώτος  διδάξας - Η Τράπεζα της  Αγγλίας
Ουσιαστικά  επρόκειτο  για ιδιωτική τράπεζα που ιδρύθηκε  το 1694 από τον William Patterson, στην οποία δόθηκε το προνόμιο από τον βασιληά Williams III, να τυπώνει και να θέτει σε κυκλοφορία  χαρτονομίσματα τα οποία έφεραν την  προσωπογραφία του βασιληά και την υπογραφή του, προσδίδοντας έτσι κύρος φερεγγυότητας. Τα καλύμματα της τράπεζας ήταν απόθεμα  χρυσού έναντι μετοχών  που εξεδόθσαν. Η ανάπτυξη  της  αγγλικής  αυτοκρατορίας βασίσθηκε  εν μέρει  σε δανεικά  από ιδιωτικά τράπεζα στην οποία είχε  εκχωρήσει το δικαίωμα να την δανείζει  με  επαχθείς όρους.
Για να ανταποκριθεί στην  εξυπηρέτηση του διογκούμενου χρέους  ο βασιληάς λογοδοτούσε   στους πιστωτές του.  Για περίπου 250  χρόνια  κράτησε το παιχνίδι   αυτό που οδήγησε  στην βιομηχανική ανάπτυξη   αλλά  και την δημιουργία   των πλουτοκρατών οι οποίοι  είχαν  εκμαιεύσει  τεράστιες περιουσίες όταν τελικά το 1948  κρατικοποιήθηκε   η τράπεζα με απόλυτη μυστικότητα και αδιαφανείς διαδικασίες  (η σχετική νομοθετική ρύθμιση έγινε με μια προσθήκη σε άσχετο πος  ψήφιση νομοσχέδιο που αφορούσε " ρυθμιστικό πλαίσιο  για φορτία πλοίων")

Ενας από τους λίγους υποψιασμένους υπήρξε ο μέγας  Γιόχαν  Βόλφγκανκγ φον Γκαίτε. . Στο έργο του "Φάουστ ΙΙ " ο  Μεφιστοφελής   μυεί  τον  Δρ. Φάουστ στην διαδικασία δημιουργίας χρήματος  από την κεντρική τράπεζα  και τον παροτρύνει να προσπαθήσει  να πείσει  τον Kάϊζερ  να την εφαρμόσει.

Προξενεί  εντύπωση ότι   πολλοί λαμπροί  επιστήμονες έχουν επιστήσει   την προσοχή  στην αθέατη πλευρά  του συστήματος.   Κανείς απ΄αυτούς δεν έτυχε  παγκόσμιας προβολής, οπως  αυτή έχει καθιερωθεί  με την απονομή βραβείων Νόμπελ. Για  την οικονομία  ειδικά για την βράβευση αποφαίνεται η σουηδική κεντρική τράπεζα και όχι το ίδρυμα. η οποία διέπετο   από το ίδιο καθεστώς όπως η αγγλική. Αυτοί δώσανε  στο χαρτονόμισμα τη μεγαλύτερη  δυνατή  εγγύηση ονομάζοντας το κορώνα. 

Για το  καθεστώς   της  Fed λόγω και του ότι η ίδρυση της   δεν  είναι τόσο μακρινή υπάρχει περισσότερη  ενημέρωση και  έρευνα . Πάντως  ελλοχεύει  ο κίνδυνος   για κάθε  αντικειμενικό   ερευνητή  οι  απόψεις  και τα επιχείρηματα του  να  απαξιωθούν ευθύς εξ' αρχής σαν αποκύημα  νοσερής   συνωμοσολογίας . Στο Jekyll  Island  που  διατυπώθηκαν  οι αρχές λειτουργίας της οι μεγαλοτραπεζίτες και αντιπρόσωποι  της οικονομικής ολιγαρχίας είχαν αμφιεσθεί  σαν  κυνηγοί  αγριόπαπιας  για  να παραπλανήσουν  μερικούς  περίεργους  δημοσιογράφους. Το νομοσχέδιο (Federal reserve act)  κατατέθηκε  για ψήφιση παραμονές Χριστουγέννων του 1913,όταν  τα αντανακλαστικά στο κογκρέσσο  ήταν αμβλυμένα λόγω ης  εορταστικής ατμόσφαιρας.(2)

Χρονικά συμπίπτει  και η έναρξη  είσπραξης   φόρου εισοδήματος ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί  η ομοσπονδιακή κυβέρνηση στην καταβολή  των τόκων  για τα ομόλογα   τα  οποία της  αγόραζε η Fed. Ετσι άρχισε  η  μετακύλιση  του  κόστους ανάπτυξης  και  της  γενναιόδωρης ανταμοιβής  των κεφαλαιούχων στην πλατιά βάση των πολιτών  Είναι χαρακτηριστικό  ότι  για  την φορολογία   αυτή δεν υπήρξε νομοθετική ρύθμιση....."
______________________________________________________________________________ 
Σχόλια:
(1)  στις ελάχιστες  περιπτώσεις  πρόκειται περί προσώπων  με σημαίνουσα μετοχική συμμετοχή.  Η σύνθεση των  τραπεζών είναι πολυμετοχική. Τραπεζίτες  μπορούν να θεωρηθούν τα  μέλη διοικητικών  συμβουλίων  που  εκπροσωπούν συνάμα τα  συμφέροντα  cluster  μεγαλομετόχων (funds, ασφαλιστικά ταμεία)
(2) Στα πλαίσια  μιας  συναρπαστικής διάλεξης του καθηγητή  Ρίτσαρντ  Βολφ στην ΑΣΟΕΕ την 27/06/2010 γίνεται   συγκεκριμένη αναφορά   για το πρωτοφανή    αυτή   μεθόδευση. 

Στην σημερινή  εποχή  βέβαια  το   αμερικάνικο δημόσιο  χρέος  έχει πάρει τέτοιες  τρομακτικές  διαστάσεις, ώστε  η νέα  έκδοση ομολόγων δεν έχει καμμιά  πλέον επίδραση  στα  πραγματικά μεγέθη και  τις  λειτουργίες, Πρόκειται    για  ασθενή  ο οποίος  βρίσκεται   στα πρόθυρα της  πολυοργανικής  ανεπάρκειας. 
Το  2009 διεσώθηκαν μεταξύ των άλλων οι  αμερικανοί  κολοσσοί της Citibank,  AIG  και της  GM  με  λογιστικές συμψηφιστικές  εικονικές  εγγραφές  κρατικής  κεφαλαιακής  ενίσχυσης έναντι   των τεραστίων  ζημιών  τις  οποίες  παραγματικά υπέστησαν μικρομέτοχοι ασφαλιστικά ταμεία και λοιποί πιστωτές. Τώρα  η Citibank εγγράφει πάλι κέρδη, το ίδιο και  η GM.  Επιλεκτική  ιδιωτικοποίηση το επόμενο  βήμα??  Μπορεί  ν'   αρχίσει  να  αγοράζει  ο  Steve Jobs;;

                                                           O EΛIKOΠTEΡAKIAΣ

Ο  Ben  Bernake σε δράση. Ρε  μεγάλε  δεν παίρνεις  κανένα  jet  νάρθεις  και στην Ελλαδίτσα!!!
_____________________________________________________________________________
    Στην συνέχεια ο καθηγητής  Bernd Senf προτείνει  την  καταστατική συνταγματική της πρωτογενούς   χρηματικής κυκλοφορίας  ως  του τέταρτου πυλώνα  εξουσίας:
    Γίνεται αναφορά   στην  δημιουργία  χρήματος   στα  πλαίσια της πιστωτικής  πολιτικής των εμπορικών τραπεζών (3):
    "O  συσχετισμός της  νομισματικής βάσης  προς  την συνολική προσφορά χρήματος τείνει  να ταυτίζεται   με την ιστορική αναλογία της  διαθέσιμης   αξίας  χρυσών νομισμάτων προς  χαρτονομίσματα.
    Υπάρχουν  δύο μηχανισμοί  οι οποίοι θέτουν  φραγή στην ανεξέλεγκτο  φούσκωμα  των ισολογισμών   των τραπεζών  από τις  εγγραφές  δανείων και απαιτήσεων (4): το ύψος των υποχρεωτικών καταθέσεων των εμπορικών τραπεζών  στην κεντρική καθώς  και η   δέσμευση  εκ μέρους των εμπορικών τραπεζών να τηρούν σχολαστικά τον  δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας. Kαθοριστικό  ρόλο  για  τον συντονισμό της  δράσης  των κεντρικών τραπεζών παίζει ένας  άλλος άγνωστος Χ, η τράπεζα  διεθνών διακανονισμών  -  Bannk for international settlements (BIZ)  στην Βασιλεία. Αυτή είναι που έχει  διατυπώσει  το νέο πλαίσο συμμόρφφωσης  για  τις  εμπορικές  τράπεζες  (Basel III)........
    _____________________________________________________________________
    Σχόλια:
    (3)Γιά όποιον  ενδιαφέρεται   για  περισσσότερη τεκμηρίωση και  μαθηματική ανάδειξη  της επίδρασης του πολλαπλασιαστή  βοηθάει πολύ  η  κατατοπιστική  μελέτη  του  καθηγητή κ.Αθανάσιου Παπαδόπουλου:"Noμισματική θεωρία και πολιτική"  (σελ.95-126).
    (4) Πρόκειται  για  θαλασσοδάνεια , γιατί   και να θέλουν  να ανταποκριθούν οι  χρεώστες  και  να ισοσκελισθούν  δούναι  και λαβείν  δεν φτάνει με τίποτα η  αξία των  υποκείμενων  περιουσιακών  στοιχείων.
    Είναι  τρομακτικό...  Το παγκόσμιο  τραπεζικό σύστημα  με όλα τα πραμάγαζα του , και με τον εναγκαλισμό και  θηλασμό από τα πλούσια ελέη  και του  πολιτικού συστήματος,  μπόρεσε στις  δύο τελευταίες  δεκαετίες να αποκομίσει τεράστια κέρδη από  δάνεια  και τιτλοποιήσεις απαιτήσεων  με μια τεράστεια  φούσκα,   με μόχλευση  που  υπολογίζεται  ξεπερνούσε κατά πολύ το 1:10.
    Mε τις  χρηματιστηριακές κρίσεις  και όλως ιδιαιτέρως την τελευταία  κρίση των subprime επιτύχθηκε   μια εκτόνωση  που  συμπαρέσυρε    στην  οικονομική αφαίμαξη τους μικροκαταθέτες, τους μικρομετόχους  και τα ασφαλιστικά ταμεία..
    Τώρα  απομένει στην οικονομική  ολιγαρχία  η υλοποίηση  της τελευταίας  φάσης της απολλοτρίωσης περιουσιών και συνειδήσεων στην αλληλουχία ( δανειοδότηση - ανάπτυξη - υπερχρέωση - αναδιάρθρωση ) ως  αντίδραση στο διαφαινόμενο αδιέξοδο  και  για να αποσοβηθεί  η πλήρης  κατάρρευση τους.


    ΠΟΥΘΕΝΑ  ΟΠΟΥ   ΚΑΙ    ΝΑ   ΞΕΦΥΛΛΗΣΑ (ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ)  ΔΕΝ  ΒΡΗΚΑ  ΚΑΠΟΙΑ  ΕΝΔΕΙΞΗ  ΟΤΙ    ΤΟ ΔΝΤ ΠΑΙΖΕΙ  ΚΑΠΟΙΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ  ΡΟΛΟ.  Η  ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ  ΒΡΙΘΕΙ  ΑΠΟ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΥΣ  ΚΑΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ.  ΟΛΟΙ   ΑΥΤΟΙ  ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ  ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΕΝΑ  ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΠΟΥ  ΕΙΧΕ  ΞΕΜΕΙΝΕΙ ΑΠΟ ΠΕΛΑΤΕΣ...........

    Το  βιντεάκι   αυτό   μας  αφήνει  άναυδους!!!

    Βερολίνο: «Εξεγέρσεις πεινασμένων»

    Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ 

    Ευθεία σύγκρουση της γαλλικής κυβέρνησης με τους γραφειοκράτες της Κομισιόν γύρω από το θέμα των επιπτώσεων της κερδοσκοπίας στις τιμές των αγροτικών προϊόντων, που αποτελούν τη βάση της διατροφής δισεκατομμυρίων ανθρώπων, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη αυτήν την εβδομάδα........

    Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

    Eτεροδοσοληψία

    Την 20ή Ιανουαρίου στα πλαίσια του Κύκλου «Φιλοσοφία και Κοινωνία» που πραγματοποιείται από το Megaron Plus, ο καθηγητής Θεοδόσης Τάσιος μας ανέπτυξε το κοινωνικό ζήτημα των Επαγγελματικών Δεοντολογιών ή Κωδίκων συμπεριφοράς Επαγγελματιών και Επιχειρήσεων κατά την άσκηση των κοινωνικών τους λειτουργημάτων. Οπως αναγράφηκε στο σχετικό πρόγραμμα του μεγάρου, η διάλεξη αναφέροταν στα αμφοτερομερή οφέλη «άτομο-κοινωνία» μέσω επαγγέλματος, καθώς και στην ικανοποίηση και ορισμένων δημιουργικών αναγκών του ατόμου-επαγγελματία. Τονίσθηκε η αναπόφευκτα ηθολογική βάση αυτών των εν επαγγέλματι σχέσεων. Ακολύθησε η διερεύνηση των συνθηκών που απαιτούν την κωδικοποίηση των κανόνων που διέπουν τις σχέσεις επαγγελματία προς τον περίγυρό του. Υπεδείχθησαν δε τα πολλαπλά οφέλη που προκύπτουν απʼ την εφαρμογή αυτών των κωδίκων επαγγελματικής δεοντολογίας. Η διάλεξη ακολούθως εστίασε στο μέγα καρκίνωμα της ετεροδοσοληψίας (δωροδοκίας κ.λπ.), αναλύοντας τις συνθήκες που την προάγουν και το είδος των δράσεων που απαιτούνται για την εξάλειψή της.

    Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

    Aινιγματάκια- ανεκδοτάκια-καλαμπουράκια-μαλακιούλες

    Αντε να ξεδώσουμε και λίγο!
    Mπουχτίσαμε με την αναδιάρθρωση  και  την επιμήκυνση.
    Αλλοίμονο  σου Siemens, θα φτύσετε  αίμα  κολογερμανοί  που μας  φάγατε 2 δις και καταστεναχωρήσατε τους βουλευτές μας που με το ζόρι τους κρατάμε να μην παραιτηθούν λόγω ευθιξίας που μας πιάσατε κώτσους. !!
    Που ξέρεις  ο Προβόπουλος που έχει και επιφάνεια (ΕUR 4.051.949 βάσει δήλωσης  για το 2008) με κάποιο  καλό κόλπο  μπορεί να σας κυνηγήσει να σας τά πάρει πίσω  , και να  τα μοιράσει  στον λαό να δούμε άσπρη μέρα.
    Αχ ! να σε είχα  ακούσει ρε Μιχάλη, τότε που πούμασταν συμμαθητές στην γερμανική και μούλεγες  "πού΄σε  μπούλη έλα  να  σου δείξω κανένα κόλπο" και εγώ σε κοίταγα  σαν  χάνος.
    Πάμε λοιπόν!

    Γιατί ο Καίσαρας φορούσε σανδάλια? - Γιατί ήταν Ιούλιος. 

    Πως πέθανε η τελευταία πόντια αρκούδα?  Αντί να πέσει σε χειμέρια νάρκη έπεσε σε γερμανική. 
    Ποιο είναι το αντίθετο του Μηχανόβιος? - Βιομήχανος

    Πως λέγανε οι αρχαίοι Έλληνες την μαλακία; - Πεοταλάντωσις η δια της χειρός εξαναγκαζομένη !!!!!! 
    Γιατί οι ελέφαντες φοράνε προφυλακτικά στα πόδια τους; - Γιατί όποιον πατήσουν τον γάμησαν!  
    Τι μπαίνει στεγνό, βγαίνει βρεγμένο και δίνει μια ζεστή ικανοποίηση; - Ενα φακελάκι τσάι. 

    Τι είπε η μούμια όταν συνάντησε το παιδί της; - Μούμιασες!!!  
    Γιατί εφευρέθηκαν οι λευκές σοκολάτες; - Για να λερώνονται και τα μαυράκια.  
    Τι είναι 4 λάστιχα και τι είναι 365 χρησιμοποιημένα προφυλακτικά;  Τα 4 λάστιχα είναι GOODYEAR ενώ τα 365 προφυλακτικά είναι VERY GOOD YEAR!!! 
    Τι βρήκαν ένας τράγος και ένα ελάφι στον πάτο ενός πηγαδιού? - Τραγελαφικό θάνατο!!

    Γλωσσάρι της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής ζωής!
    -Αγωνιστής της Δημοκρατίας: Κάτοικος Εκάλης, με βίλλα 500 τ.μ., play-room και πισίνα.
    -ΑΕΠ: Αναμενόμενη Ελληνική Παρακμή (μετά το 1981).
    -Αλαβάνος Αλέκος: Γραφικός εισοδηματίας, με έντονο υπαρξιακό πρόβλημα.
    -Αξιοκρατία: Παρέα, κουμπάροι, γκόμενες, φιλαράκια.
    -Βελανίδια: Τα τρώγανε οι Ευρωπαίοι, όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες. Τώρα θα τα φάμε εμείς.
    -Βουλή: Καραγκιόζ Μπερντέ.
    -Γενιά του Πολυτεχνείου (ή Poulitechniou): Βλ. Πιράνχας.
    -Δεσμεύομαι: Κοροϊδεύω.
    -Δεσμεύομαι προσωπικά: Σας έχω χεσμένους κορόϊδα!
    -Διαφθορά: Λαϊκό, προοδευτικό κίνημα στον Δημόσιο Τομέα. .
    -Ελλάδα: Closed due to moral and financial bankruptcy. IMF
    -Εντιμότητα: Χαρακτηριστικό του ντόπιου μειονοτικού Ελληνισμού.
    -Μαύρο χρήμα: Η "λοκομοτίβα" της ελληνικής αγοράς.
    -Τζιπ: Όπως Τζίπσυ.
    -Φιλότιμο: Η λέξη έχει απαλειφθεί.

    αα!!  Γελάσαμε!!

     

    Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

    Δείτε τι έφτιαξαν οι...... Αυστραλοί...

    Και ενώ τα τελευταία περίπου 40 χρόνια το, κατ' ευφημισμό, Υπουργείο Παιδείας
    προσπαθεί με συνεχείς ανατροπές και υποβαθμίσεις 
    (κυρίως γλωσσικές και ιστορικές) να εξοβελίσει κάθε τι το γνησίως Ελληνικό...
     Δείτε τι έφτιαξαν οι...... Αυστραλοί  για να διδάξουν στους μαθητές  τους ελληνική Μυθολογία!!!
    The Greek Mythology Website is produced by the Australian Broadcasting
    Corporation in association with The University of Melbourn


    (Μου το διαβίβασε ο φίλτατος  Μάξιμος Κανέτης)

    Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

    Oπα νι ναϊ να

    Νανά  Μούσχουρη ,  Danny Kaye & Harry Belafonte

    Συλλεκτικό και σπάνιο!!

    Mου  το έστειλε ο αγαπητός Αντώνης Αναπλιώτης

    Ρένος Αποστολίδης - Παροιμίες

    Η  επτάτομη   Ανθολογία  Ποίησης( 3 τόμοι 1476 σελ.)  και Διηγήματος (4 τόμοι 2174 σελ.)  αποτελεί μνημειώδες έργο καταγραφής  των πιό αντιπροσωπευτικών δειγμάτων  της  ελληνικής  πεζογραφίας (120 διηγήματα από 90 λογοτέχνες)   και   570 ποιητών. Ειναι   έργο διαχρονικό και αναλλοίωτα  επίκαιρο. Το ξεκίνησε  ο Ηρακλής  Αποστολίδης με την έκδοση  του 1933 ,  και στην συνέχεια στα  πλαίσια των  επναεκδόσεων  υποβλήθηκε στις   επιλεκτικές  με αυστηρά κριτήρια  διαλεγμένες προσθήκες και μεταττροπές  από τον   Ρένο.
    Αποτέλεσμα  της ομαδικής   πνευματικής  διεργασίας  και  της  θέσεων   που  διατυπώνονται    στα  θεμελιώδη θέματα της ανθρώπινης ύπαρξης αποτελούν  οι  παροιμίες  που έχουν καθιερωθεί  στην συνείδηση μας  ως  επιστέγασμα και  θέσφατο της λαϊκής  σοφίας.
    Ο Ρένος Αποστολίδης  θεωρεί τις παροιμίες  ποιητικό υλικό, γι' αυτό και  τις συμπεριέλαβε στην  ανθογία του και μάλιστα  σε τέτοια έκταση  που  να  είναι πυκνογραμμένες  32  σελίδες (συνολικά 1500 παροιμίες).
    Ο Ρένος  εξέθετε και ανέλυε  σημαντικές  θεματικές  ενότητες   (από ποίηση - γλώσσα - παιδεία -  προσωκρατική φιλοδοφία - ιστοριογραφία)  και  στις  τηλεοπτικές εκπομπές του στο κανάλι 5.
    Ολες ανεξαίρετα  αποτελούν   μοναδικά   δείγματα  δια ζώσης  ελεύθερης ανάλυσης και κριτικής  εκτός  των περιχαρακωμένων  στενών πλαισίων που  μας  έχει επιβληθεί.
    Με έχουν καταγοητεύσει οι  εκπομπή  που έγινε  με θέμα της παροιμίες.
    Παραπέμπω στa  σχετικό  link  των video  και  παραθέτω  και αλαφαβητικά   αυτές  που το περιεχόμενο τους  είναι   συγκλονιστικό, ρεαλιστικό, λυρικό και γλαφυρό  τόσο  συνδυαστικά όσο και μεμονωμένα.


    Μέρος  1ο
    "Αβρακος  βρακί δεν είχε, τόβαλε και χέστηκε.
    Αβρακος βρακί  έβαλε, σε κάθε πόρτα το έλυε.
    Αγάλια  αγάλια βρίσκει η τάβλα το καρφί της.
    Αγάλια αγάλια κότα μου και γω σε μαγειρεύω.
    Αγάπα η Μάρω τον χορό και αύρε άνδρα ζουρνατζή.
    Αγάπα με και μη το λες να τελειώνουν και οι δουλειές.
    Αγάπα με τσαμπί τσαμπί να σ'αγαπώ σταφύλι.
    Αγάπη της αποκριάς  στάχτη της πανωστριάς."

    Mέρος 2ο
    " Αγαπώ θα πεί  αγαπάω.
    Αγαπώ και σένα αλλά κάλλιο έχω εμένα.
    Αγγελική φωνή από γαϊδάρου στόμα;;
    Aγέρας και γυναίκα δεν κλειδώνονται.
    Αγέρας να φυσσά κι΄ αλέσματα όσα θες.
    Αγιασε ο μαχαιροκλέφτης  και πουλά σκουρολεπίδες.
    Αγιος που δεν θαυματουργεί λιβάνι  δεν του καίνε.
    Αγκελώθηκε η νύφη μας ατην αλευροθήκη.
    Αγουροφάης έφαγε και ωριμοφάης δεν εύρε.
    Αν δεν βαρέσουν τ΄όργανα και δεν σφαγεί ο τράγος, δεν το πιστεύω μάνα μου ότι θα γενεί ο γάμος.
    Αν δεν βρέξει πως θα ξαστερώσει.
    Αν δε δώσεις δεν αγιάζεις.
    Αν δεν γωνάτιζε η καμήλα  δεν θα την φορτώνανε.
    Αδειανή πιστόλα δυό φοβίζει.
    Αδειανό βαρέλι φίλο  δεν πιάνει.
    Αδειανός δουλειά δεν είχε και έλυε και έδενε  τις γάτες.
    Αδειος άνθρωπος παρηγοριά της χώρας.
    Αν δεν λογιάζεις τις στιγμές μη τα μετρας τα χρόνια."

    Μέρος 3ο
    "Αν δεν κλωτσήσει ο γάϊδραος δεν τον ξεφορτώνουν.
    Αν δεν κοπιάσουν γόνατα καρδιά δεν θεραπεύεται.
    Αν δεν την στολίσεις με ψευτιές ντρέπεται να βγει όξω η αλήθεια.
    Αν δεν φας δράκο, δράκος δεν γίνεσαι.
    Αετός μύγες δεν πιάνει.
    Αν θες να φυλάξεις την γυναίκα σου άστην,
    Ακάλεστη δεν έρχεται η αρώστια.
    Ακάλεστος γάϊδαρος  αφέντης λογιέται.
    Ακαμάτης και φαγάς η κλέφτης η αφέντης.
    Ακαμάτης και φαγάς πρώτος μάντης του χωριού.
    Aκαμάτη τρέφεις προφήτη έχεις.
    Ακέραια αλήθεια μήτε στο ευαγγέλιο.
    Ακολούθα εάν θέλεις να διαβείς.
    Ακουγα τα κουδούνια του και  ΄λεγα μάνδρες έχει."

    Μέρος 4ο
    "Ακου με τ' αυτιά βλέπε με τα μάτια.
    Ακούμπα αν θες να βαστιέσαι.
    Ακου πάντα και τις δύο καμπάνες.
    Ακουσε ο κούκος ένα λόγο και ξεκούφανε τον κόσμο.
    Ακρην βρήκε ο στραβός, μήτε πίσω μήτε μπρος.
    Ακριβά αγοράζεις ακριβά καταλάς.

    Ακριβαίνεις λιγοστεύω.
    Ακριβοπούλαε και δίκαια ζύγιαζε.
    Αλάργα αλάργα το φιλί για νάχει κάποια γλύκα.
    Αλαργινός ο κήπος δωριανά τα λάχανα.
    Αλάτι πάει στην αλυκή και φρύγανα στον λόγγο.
    Αλείφτηκε λάδι ο τροχός για τούτο δεν φωνάζει.
    ............

    Μέρος 5

    Και  αυτό  είναι  μόνο η αρχή.   Η  συνέχεια  στην "Ανθολογία"    η  την  τετράτομη πραγματεία του μεγάλου μας λαογράφου  Νικολάου Πολίτη   " Παροιμίαι" (1899-1902)

    Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

    The globalizing wall

    by Yanis Varoufakis and Danae Stratou

    Fences have a longstanding relation both with liberal individualism and imperialism. But it was only after 1945 that walls took over from fences, with an unprecedented determination to divide. They spread like a bushfire from Berlin to Palestine, from the tablelands of Kashmir to the villages of Cyprus, from the Korean peninsula to the streets of Belfast. When the Cold War ended, we were told to .............

    Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

    Ανδρέας Εμπειρίκος

    ΟΙ  ΑΘΑΝΑΤΟΙ  

        Πίσω  και  γύρω  από  τους  αθανάτους  των  ερήμων  και  των  περιβολιών,  τα  θνητά   φυτά  και  οι  άνθρωποι  ζουν  και  υπάρχουν. Ο  ουρανός  είναι  απύθμενος  και  η θάλασσα  πανδέγμων. Οι άνθρωποι  και  τα  φυτά  ζουν  την  ζωήν  των.  Εκ  πρώτης  όψεως,  τα  πάντα  φαίνονται  αλλοπρόσαλλα, όμως  μια  πιο προσεκτική  θεώρησις  του  συνόλου  καταδεικνύει  στα  έκθαμβα  μάτια των  παρατηρητών  ότι  παντού  υπάρχει  μία   καταπληκτική  συνέπεια, μία  δομή, μία  αρχιτεκτονική – όχι όμως  της  επιστήμης, ή  του  ορθολογισμού, όπως  εις  τας  λιθοδομάς, ή  τα  άλλα  κτίσματα, μα  που   αποτελεί  την  κατά  ποικίλα  διαστήματα  προσωρινήν  όψιν  μιας  αείποτε  εκτυλισσομένης  εντελεχείας, μιας  αείποτε  πολλαπλασιαζομένης  διαρθρώσεως  και   επικοινωνίας, ενός  αείποτε  τελουμένου  μυστηρίου, που  άλλοι  το  ονομάζουν  Κόσμον, άλλοι  Χάος ,  ή Αρμονίαν  και  άλλοι  Θεού  σοφίαν.
     
      Μέσα  εις  αυτήν την  απέραντον  μεγαλοσύνην  και  τα  μικρά  και  τα  παραμικρά  έχουν  την  πλήρη  σημασίαν των  και την  ανυπολόγιστον  βαρύτητά  των. Και  εντός  της  αδιαλείπτου  παρουσίας  του  αναμφισβητήτου  αυτού  συνόλου  των  μικρών  και  τεραστίων, των  ορατών  και  αοράτων, των  λογικών  και  των  αλόγων, οπίσω  και  γύρω  από  τους  αθανάτους, που  φύονται  εις  τους  κρημνούς  και  ζουν  τόσον  εις  τας  ερήμους  όσον  και  εις  τας  πόλεις, τα θνητά   φυτά, τα  ζώα  και  ημείς  οι  άνθρωποι,  όλοι  μαζί, εντός  και  πέραν  του  ατομικού, παρά  τον  θάνατον,  εις  αιώνα τον  άπαντα  υπάρχοντες  ακμάζομεν.
     
     
    Γλυφάδα, 7.7.1960

    Ο Ανδρέας Εμπειρίκος  διαβάζει  Εμπειρίκο:
    Aπό την Οκτάνα
    Από την Υψικάμινο
    Από την Ενδοχώρα

    Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

    H Eυρώπη τoν Μεσαίωνα

    Ντοκυμαντέρ του γερμανικού κρατικού  καναλιού ZDF

    Καταπληκτικά  πλάνα   και αναπαράσταση της περιήγησης  του  κοσμογράφου Heinrich Schuder   στην Βενετία, το Φραϊμπουγκ, την Νυρεμβέργη, την  Σαρτρ, την Μπρύγκε.

    Mέρος 1ο
    Στο Ριάλτο  στην Βενετία οργανώνεται  η  πρώτη χρηματογορά  παγκόσμιας εμβέλειας - Oι όροι  giro saldo manko storno  καθιερώθηκαν από τους πρώιμους τραπεζίτες  - Ο πρώτος καπιταλιστής , global player  Francesco di  Marco Datini - Διπλογραφικό σύστημα , συναλλαγματική - Στο τέλος της ζωής του εχάρισε τα χρέη στους οφειλέτες του και  ίδρυσε  fund για  αγαθοεργίες  (Il mercante de poveri).
    Συνήθως οι πλούσιοι της εποχής εκείνης  είχαν  να αντιμετωπίσουν δύο απειλές, την  ροπή προς την τοκογλυφία    κατά  της συνείδησης, και  την πανώλη  κατά της  ζωή τους. Ίδιαίτερα  απάνθρωπη  και κατακριτέα  εθεωρείτο  η  διεκδίκηση  εκ μέρους των πιστωτών  τόκων υπερημερίας, η οποία  οδηγούσε  στον αφανισμό των χρεωστών.  Οι Εβραίοι  είχαν εξαιρεθεί βάσει  σχετικής  εγκυκλίου του Βατικανού του 1179  της απαγόρευσης της είσπραξης και  διεκδίκησης τόκων.Σημειωτέον ότι και η εβραϊκή θρησκεία το απαγορεύει(οι  γραφές  ομικούν  για συναλλαγές  μεταξύ  αδελφών - εβραίοι  και  χριστιανοί είναι ανάδελφοι - άρα δεν υπάρχει θέμα). Παράλληλα είχαν αποκλεισθεί σε μεγάλο βαθμό από  την παραγωγική διαδικασία, αφού  δεν γινόντουσαν δεκτοί στις συντεχνιακές ομάδες ως μη χριστιανοί. Σε  εποχές πολέμων, φυσικών καταστροφών και επιδημιών ανελάμβαναν την χρηματοδότηση των τεχνιτών και μικροπαραγωγών για τις έκτακτες τους  ανάγκες.
    Η  εκτροπή μερικών εξ΄ αυτών στην είσπαρξη τοκογλυφικών επιτοκίων επέφερε  την  καταγραυγή μεταξύ του χριστιανικού πλυθησμού και  την εκκόλαψη  του αντισημητισμού.Πάντως οι εβραίοι το πλήρωσαν  ακριβά με το αίμα τους (όπως  θα δούμε παρακάτω).
    Για την  ενίσχυση κεφαλαίου σε  επιχείρηση (societas)) επιτρεπόταν να συμφωνηθεί τόκος και  να καταβληθεί τα αντ΄σιτοιχο τίμημα  στον χρηματοδότη συγκεφαλαιούχο. Ετσι τέθηκαν οι βάσεις για τα εταιρικά σχήματα, στα οποία ο λεφτάς έβαζε τα κεφάλαια και ο βιοτέχνης  την δουλειά και τις ικανότητες. Οι  Ενετοί  σαν κοσμοπολίτες  έχοντας εδραιωθεί σε  πολλές μητροπόλεις έδωσαν στην συνεργασία του κεφαλαίου  με την παραγωγή και  την διακίνηση ένα πρωτόγνωρο οικουμενικό χαρακτήρα  εξωστρεφούς  εξέλιξης  που τελικά   κατέστησε  δυνατή την ανγέννηση.
    Στις αρχές του   16ου  αιώνα  άρθηκε   και  από την εκκλησία η απαγόρευση   του έντοκου δανείου.

    Μέρος 2ο
    O   όλεθρος και η εκατόμβη της πανώλης - Αναφορά στο "Lazaretto Nuovo" που είχε  κτισθεί σε μια απομονωμένη  νησίδα   του αρχιπελάγους. Σε μεταγενέστερη  ημερομηνία (τέλη του 17ου αιώνα), όποιος (συμπεριλαμβανομένων των πληρωμάτων) προέρχονταν από περιοχές όπου είχε εκδηλωθεί η επιδημία  εισήγετο υποχρωτικά σ' αυτό και παρέμενε υπό παρακαλούθηση επί  σαράντα  (quaranta)  ημέρες , εξ ου και ο παγκόσμια καθιερωθείς όρος καραντίνα.
    Η βουβωνική πανώλη προσβάλλει  την Ευρώπη  μέσω  των  ιταλικών λιμανιών το 1347 και εξαπλώνεται  σε όλη  την  Ευρώπη, της οποίας  ο πληθυσμός μετά την παρέλευση τριών ετών έχει αφνισθεί κατά το έν τρίτο.Μετά  από μια σύντομη φάση  εκτόνωσης  για τα  επόμενα 50 χρόνια συνεχίζεται ο αποδεκατισμός. Η απελπισία  φέρνει την παράνοια. Τα  εξιλαστήρια  θύματα  για το ξέσπασμα της ανελέητης οργής του Θεού πάνω στο ανθρώπινο γένος, στα οποία  διοχετεύεται  η απελπισία προέρχονται  από  τον  γυναικείο  πληθυσμό και τους  εβραίους.  Δαιμονοποιούνται  επιλεκτικά γυναίκες  οι οποίες δήθεν  σε  νυκτερινές τελετές  συνευρίσκονται με κακά πνεύματα και τον ίδιο τον  διάβολο.  Οι  μάγισσες  κατηγορούνται  για ακολασία   και παραδίδονται  από τους ιεροεξεταστές στην πυρά.  Οι  εβραικοί  πληθυσμοί  καταδιώκονται, όχι  μόνο λόγω της  μισαλλοδοξίας, αλλά κυρίως  λόγω  του  ότι παραβαίνουν   συναλλακτικά ήθη , τα  οποία   διαμορφώνει κια η εκκλησία που  απαγορεύει  την  είσπραξη  του τόκου πλην ελαχίστων περιπτώσεων.  Πολλά  είναι τα θύματα. Ο πλουτισμός των  εβραίων  γίνεται  χωρίς  την  κοινωνική και θεολογική νομιμοποίηση, αποτελεί διεργασία  σκοτεινή  του διάβολου δημιούργημα. Οι  περιφερόμενοι πένητες  μοναχοί  καθίστανται υποκινητές   του  εκδικητικού πλήθους. Πολλοί εξ αυτών  ανακηρύχθηκαν άγιοι. Λόγω  των  εξανδραποδισμών   από τις  επιδημίες και τις   διώξεις, οι   δουλοπάροικοι  δεν υπάρχουν πιά. Οι  γαιοκτήμονες  φεουδάρχες δεν μπορούν να  εκμεταλλευθούν πια  τους υπηκόους τους. Οι νέες  γενιές   αποκτούν  συνειδότητα   διαφορετική. Η  ανάπτυξη  ξεκινά. Αρχίζει μια νέα εποχή.

    Μέρος 3ο
    Freiburg ( Πολεοδομία και αεχιτεκτονική ) - Οταν οι  θεολόγοι  γεωγραφούν  Herreford Mappa Mundi  - Οταν οι ερευνητές  γεωγραφουν : Catalan  Atlas    -  Martin  Behaim  globe

    Mέρος 4
    O καθεδρικός  ναός της Σαρτρ . Επίτευγμα   στατικής και αρχιτεκτονικής. βιτρώ και ρόδακες.
    Τα βλέμματα του πιστού οδηγούνται προς το φως  της  Ανω Ιερουσαλήμ.
    Στο μεταίχμιο του μεσαίωνα προς την αναγέννηση ιδιαίτερα  στην  ναοδομία  των  επαγγελματιών  λιθοξόων  τεκτόνων, οι αναλογίες, οι συμμετρίες σε μια κατασκευή δεν μπορούν  να παρατηρηθούν πάντα άμεσα. Η παρουσία  της χρυσής τομής , των λόγων 5:3, 8:5, της τετραγωνικής ρίζας του 2, του κύκλου και ισόπλευρου τριγώνου κρύβονται έντεχνα από το μάτι του αμύητου παρατηρητή, ο οποίος εν τούτοις εκστασιάζεται.  Οπως επισημαίνει ο Kenneth Clark, για τον άνθρωπο του μεσαίωνα η γεωμετρία ήταν μια θεία δραστηριότητα. Συνηθισμένο θέμα ζωγραφικής στο μεσαίωνα αποτελεί η απεικόνιση του Θεού να κρατά διαβήτη.

    Μέρος 5
    Μπρύγκε : H Βενετία του Βορρά - χρηματιστηριακή αγορά   Η απαρχή των εξερευνήσεων.

    Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

    Αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα..

    Moυ τα έστειλε ο εκλεκτός φίλος, Αντώνης Αναπλιώτης...

     Τα αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα είναι πνευματώδη και διδακτικά.  Μας  χαρίζουν το γέλιο αλλά εκφράζουν και το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα στην  πιο χαριτωμένη μορφή του.     

    Είπε κάποιος στον Αρίστιππο ότι η Λαΐδα δεν τον αγαπά, αλλά   προσποιείται ότι τον αγαπά. Ο Αρίστιππος απάντησε:    «Ούτε το κρασί ή το ψάρι με αγαπούν, εγώ όμως τα απολαμβάνω».  

    Ο Διογένης βλέποντας κάποιον να δείχνει ερωτευμένος με μια πλούσια  γριά, είπε:   «Σ' αυτήν δεν κάρφωσε τα μάτια του, αλλά τα δόντια του».       
       
    Επαινούσαν τον Αντισθένη κακοί άνθρωποι. Ο φιλόσοφος αναρωτήθηκε:  «Μήπως έκανα κάτι κακό;».       

     Ένας άντρας είπε στην ερωτομανή γυναίκα του:   «Τι θέλεις να κάνουμε, να φάμε ή να κάνουμε έρωτα». Εκείνη του είπε:  «Ό,τι θέλεις, ψωμί πάντως δεν έχουμε».       

    Είπε κάποιος στον Διογένη:  «Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία».  Και ο φιλόσοφος απάντησε:      «Κι εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους». 

    Κάποτε είδε βρώμικα λουτρά ο Διογένης και διατύπωσε την απορία του:   «Αυτοί που λούζονται εδώ, που πάνε μετά να καθαριστούν;».     

     Όταν είδε ο Διογένης έναν αδέξιο τοξότη, στάθηκε κοντά στον στόχο  λέγοντας:  «Είναι ο μόνος τρόπος για να μη με χτυπήσει».    
      
    Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της εποχής εξετάζει το μάτι μιας κοπέλας. Ο Διογένης τον βλέπει. Ξέρει ο Διογένης ότι ο Διδύμων είναι τύπος      ερωτίλος, κοινώς γυναικάς. Και του λέγει «Πρόσεξε Διδύμωνα, μήπως  εξετάζοντας τον οφθαλμό, φθείρεις την κόρην».      

    Επαινούσαν μερικοί μπροστά στον Άγη τους Ηλείους, γιατί ήταν πολύ  δίκαιοι κριτές στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ο Άγης ρώτησε με απορία: - Και είναι τόσο σπουδαίο το ότι οι Ηλείοι μια φορά στα τέσσερα  χρόνια γίνονται δίκαιοι;     
       
     Ένας πατέρας ζήτησε από τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιο του. Ο  φιλόσοφος ζήτησε αμοιβή 500 δραχμές. Ο πατέρας θεώρησε υπερβολικό το ποσό. -«Με τόσαχρήματα», είπε, «θα μπορούσα να αγοράσω ένα ζώο».  -«Αγόρασε», είπε ο Αρίστιππος, «κι έτσι θα έχεις δύο».       

     Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη απο ένα άγαλμα. Όταν τον ρώτησαν γιατί      κάνει κάτι τέτοιο απάντησε: - Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι απο την αναισθησία των  ανθρώπων.       
           
    Παρακινούσαν τον Φίλιππο τον Μακεδόνα να εξορίσει κάποιον που τον  κακολογούσε. Ο Φίλιππος απάντησε: - Δεν είστε καλά!! Θέλετε να τον στείλω να με κατηγορεί και σ’ άλλα μέρη;     
     
    Καλοτύχιζε κάποιος τον Αριστοτέλη επειδή είχε μαθητή τον Μ. Αλέξανδρο. Ο φιλόσοφος αντέστρεψε την πρόταση:  - Εκείνον να καλοτυχίζετε γιατί είχε δάσκαλο τον Αριστοτέλη.      

    Ένας φαλακρός έβριζε τον Διογένη. Ο φιλόσοφος γύρισε και του είπε: «Δεν σου ανταποδίδω τις βρισιές, αλλά θα ήθελα να πω ένα "μπράβο"  στις  τρίχες σου, γιατί απαλλάχτηκαν από ένα κακορίζικο κεφάλι».  

    Ρώτησε κάποιος τον Αντισθένη τι είδους γυναίκα θα ήταν κατάλληλη για γάμο. Ο φιλόσοφος του είπε:    «Το πράγμα είναι δύσκολο. Αν παντρευτείς ωραία, θα την έχεις με άλλους κοινή, αν άσχημη, θα είναι σαν να σου επέβαλαν ποινή».   

    Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης από κάποιον ότι μερικοί τον έβριζαν. Ο   φιλόσοφος απάντησε: «Καθόλου δεν με νοιάζει. Όταν είμαι απών, δέχομαι  ακόμα και να με μαστιγώνουν».        

    Πηγή: Αρχαία Ελληνικά Ανέκδοτα - Εκδόσεις Σαββάλα

    Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

    Εσο έτοιμος - για...παν ενδεχόμενον

    Απολείπειν   ο Θεός Αντώνιον

    Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί
    αόρατος θίασος να περνά
    με μουσικές εξαίσιες, με φωνές --
    την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
    που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
    που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις.
    Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
    αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
    Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πείς πως ήταν
    ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
    μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
    Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
    σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
    πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
    κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι
    με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
    ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
    τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
    κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.

    Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1911)

    Απαγγελία από τον Τάκη Χορν
     


    Ενα  ξερό δαφνόφυλλο

    Ἕνα ξερὸ δαφνόφυλλο τὴν ὥρα αὐτὴ θὰ πέσει,
    τὸ πρόσχημα τοῦ βίου σου, καὶ θ᾿ ἀπογυμνωθεῖς.
    Μὲ τὸ δέντρο δίχως φύλλωμα θὰ παρομοιωθεῖς,
    ποὺ τὸ χειμῶνα ἀπάντησε στὸ δρόμου ἐκεῖ τὴ μέση.

    Κι ἀφοῦ πιὰ τότε θά ῾ναι ἀργὰ νέες χίμαιρες νὰ πλάσεις
    ἢ ἀκόμη μιὰ ἐπιπόλαιη καὶ συμβατικὴ χαρά,
    θ᾿ ἀνοίξεις τὸ παράθυρο γιὰ τελευταῖα φορά,
    κι ὅλη σου τὴ ζωὴ κοιτάζοντας, ἤρεμα θὰ γελάσεις.

    Κώστας  Καρυωτάκης  (1927)
    από την συλλογή " ΕΛΕΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΑΤΙΡΕΣ"

    Aπαγγελία και σύντομο σχόλιο από τον Ρένο Αποστολίδη



    Μελοποίηση   του  Καβαφικού  ποιήματος   από   τον  Λεωνίδα Κανάρη


    Δάφνη Πανουργιά - τραγούδι       Στέλλα Τσάνη - βιολί                         
    Λευκή Κολοβού - τσέλλο           Νικόλ Καραλή - πιάνο                            

    Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

    Πνευματικό Εμβατήριο

    Αγγελος Σικελιανός

    Το Πνευματικό Εμβατήριο δημοσιεύτηκε στο 3ο τεύχος του περιοδικού «Ελεύθερα Γράμματα», στις 19.5.1945.  


    Σαν έριξα και το στερνό δαυλί στο φωτογώνι
    (δαυλί της ζωής μου της κλεισμένης μες στο χρόνο)
    στο φωτογώνι της καινούργιας Λευτεριάς Σου Ελλάδα,

    μου αναλαμπάδιασε άξαφνα η ψυχή, σα να ’ταν 
    όλο χαλκός το διάστημα, ή ως να ’χα 
    τ’ άγιο κελί του Ηράκλειτου τριγύρα μου
    όπου χρόνια,
    για την Αιωνιότη εχάλκευε τους λογισμούς του
    και τους κρεμνούσε ως άρματα 
    στης Έφεσος το Ναό·
    γιγάντιες σκέψες
    σα νέφη πύρινα ή νησιά πορφυρωμένα
    σε μυθικόν ηλιοβασίλεμα
    άναβαν στο νου μου,
    τι όλη μου καίγονταν μονομιά  η ζωή
    στην έγνια της καινούργιας Λευτεριάς σου Ελλάδα!

    Γι’ αυτό δεν είπα: 
    Τούτο είναι το φως της νεκρικής πυράς μου.
    Δαυλός της Ιστορίας Σου, έκραξα, είμαι,
    και να, ας καεί σα δάδα το έρμο μου κουφάρι,
    καταβολάδα του Εμπυραίου,
    με την δάδα τούτην, 
    ορθός πορεύοντας ως με την ύστερη ώρα, 
    όλες να φέξουν τέλος, τις γωνιές της Οικουμένης
    ν’ ανοίξω δρόμο στην ψυχή, στο πνέμμα, στο κορμί Σου, Ελλάδα!

    Είπα κι εβάδισα 
    κρατώντας τ’ αναμμένο μου συκώτι
    στο Καύκασό Σου
    και το κάθε πάτημά μου
    ήταν το πρώτο, κι ήταν, θάρρευα, το τελευταίο
    τι το γυμνό μου πόδι επάτει μέσα στα αίματά Σου
    τι το γυμνό μου πόδι εσκόνταβε στα πτώματά Σου
    γιατί το σώμα, η όψη μου, όλο μου το πνέμμα
    καθρεφτιζόταν σα σε λίμνη, μέσα στα αίματά Σου.

    Εκεί, σε τέτοιον άλικο καθρέφτη, Ελλάδα,
    καθρέφτη απύθμενο, καθρέφτη της αβύσσου
    της Λευτεριά Σου και της δίψας Σου, είδα τον εαυτό μου
    βαρύ από κοκκινόχωμα πηλό πλασμένο, 
    καινούργιο Αδάμ της πιο καινούριας πλάσης 
    όπου να πλάσουμε για Σένα μέλλει, Ελλάδα!

    Κ’ είπα: 
    Το ξέρω, ναι, το ξέρω, που κ’ οι θεοί Σου 
    οι Ολύμπιοι, χθόνιο τώρα γίνανε θεμέλιο, 
    γιατί τους θάψαμε βαθιά-βαθιά να μην τους βρουν οι ξένοι. 
    Και το θεμέλιο διπλοστέριωσε, κι ετριπλοστέριωσε όλο, 
    μ’ όσα οι οχτροί μας κόκαλα σωριάσανε από πάνω. 
    Κι ακόμη ξέρω, πως για τις σπονδές και το τάμα 
    του νέου Ναού π’ ονειρευτήκαμε για Σένα Ελλάδα,
    μέρες και νύχτες, τόσα αδέλφια σφάχτηκαν ανάμεσό τους
    όσα δε σφάχτηκαν αρνιά ποτέ για Πάσχα!

    Μοίρα· κ’ η μοίρα Σου ως τα τρίσβαθα δική μου!
    Κι απ’ την Αγάπη, απ’ τη μεγάλη δημιουργόν Αγάπη,
    να που η ψυχή μου εσκλήρυνεν, εσκλήρυνε και μπαίνει
    ακέρια πια μέσα στη λάσπη και μες στο αίμα Σου να πλάσει 
    τη νέα καρδιά που χρειάζεται στο νιο Σου αγώνα Ελλάδα!
    Τη νέα καρδιά που κιόλας έκλεισα μέσα στα στήθη,
    και κράζω σήμερα μ’ αυτή προς τους Συντρόφους όλους:

    «Ομπρός, βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα,
    ομπρός βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από τον κόσμο!
    Tι ιδέτε, εκόλλησεν η ρόδα του βαθιά στη λάσπη,
    κι ά, ιδέτε, χώθηκε τ’ αξόνι του βαθιά μες στο αίμα!
    Ομπρός παιδιά, και δε βολεί μονάχος του ν’ ανέβει ο ήλιος,
    σπρώχτε με γόνα και με στήθος, να τον βγάλουμε απ’ τη λάσπη,
    σπρώχτε με στήθος και με γόνα, να τον βγάλουμε απ’ το γαίμα.
    Δέστε, ακουμπάμε απάνω του ομοαίματοι αδερφοί του!
    Ομπρός, αδέρφια, και μας έζωσε με τη φωτιά του
    ομπρός, ομπρός κ’ η φλόγα του μας τύλιξε, αδερφοί μου!»

    "Ομπρός, οι δημιουργοί... Την αχθοφόρα ορμή Σας
    στυλώστε με κεφάλια και με πόδια, μη βουλιάξει ο ήλιος!
    Βοηθάτε με και μένανε αδερφοί, να μη βουλιάξω αντάμα!
    Τι πια είν’ απάνω μου και μέσα μου και γύρα
    τι πια γυρίζω σ’ έναν άγιον ίλιγγο μαζί του!
    Χίλια καπούλια ταύροι τού κρατάν τη βάση
    δικέφαλος αητός κι απάνω μου τινάζει
    τις φτέρουγές του και βογγάει ο σάλαγός του
    στην κεφαλή μου πλάι και μέσα στη ψυχή μου
    και το μακρά και το σιμά για με πια είν' ένα!
    Πρωτάκουστες, βαριές με ζώνουν Αρμονίες! Ομπρός συντρόφοι
    βοηθάτε να σηκωθεί, να γίνει ο ήλιος Πνέμμα!

    Σιμώνει ο νέος ο Λόγος π’ όλα θα τα βάψει
    στη νέα του φλόγα, νου και σώμα, ατόφιο ατσάλι.
    Η γη μας αρκετά λιπάστηκε από σάρκα ανθρώπου!
    Παχιά και καρπερά, να μην αφήσουμε τα χώματά μας
    να ξεραθούν απ’ το βαθύ τούτο λουτρό του αιμάτου
    πιο πλούσιο, πιο βαθύ κι απ’ όποιο πρωτοβρόχι!
    Αύριο να βγει ο καθένας μας με δώδεκα ζευγάρια βόδια,
    τη γην αυτή να οργώσει την αιματοποτισμένη.
    Ν’ ανθίσει η δάφνη απάνω της και δέντρο της ζωής να γένει,
    και η Άμπελό μας ν’ απλωθεί ως τα πέρατα της Οικουμένης.

    Ομπρός, παιδιά, και δε βολεί μονάχος του ν’ ανέβει ο ήλιος.
    Σπρώχτε με γόνα και με στήθος, να τον βγάλουμε απ’ τη λάσπη,
    σπρώχτε με στήθος και με γόνα, να τον βγάλουμε απ’ το γαίμα,
    σπρώχτε με χέρια και κεφάλια, για ν’ αστράψει ο ήλιος Πνέμμα!»

    Έτσι σαν έριξα και το στερνό δαυλί στο φωτογώνι
    (δαυλί της ζωής μου της κλεισμένης μες στο χρόνο)
    στο φωτογόνι της καινούριας λευτεριάς Σου, Ελλάδα, 

    αναψυχώθηκε άξαφνα τρανή η κραυγή μου, ως να ’ταν
    όλο χαλκός το διάστημα, ή ως να ’χα
    τ’ άγιο κελί του Ηράκλειτου τριγύρα μου, όπου, χρόνια
    για την Αιωνιότη εχάλκευε τους στοχασμούς του
    και τους κρεμνούσε ως άρματα
    στης Έφεσος το ναό, ως σας έκραζα, συντρόφοι!